Revisión como estaba o 4 de xullo de 2016 ás 18:46 editar BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m →‎Biografía: Arranxos varios, replaced: [[Bos Aires → [[Buenos Aires using AWB ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 27 de abril de 2017 ás 03:46 editar desfacer Alfonso Márquez (conversa \| contribucións) 115.751 edicións m →‎Biografía: arranxiños Edición máis nova →
Liña 38: Malia que a súa partida de nacemento indica que o fixo en [[Buenos Aires]], segundo el mesmo comenta nas súas memorias<ref>Fernán Gómez, Fernando, ''El tiempo amarillo: memorias ampliadas (1921–1997)''. Editorial Debate, Barcelona, 1998. ISBN 84-8306-139-2, pp. 33–35.</ref> o máis probable é que nacese en Lima. A razón é que súa nai, a actriz de teatro [[Carola Fernán Gómez]], estaba de xira por [[Sudamérica]], e se ben naceu en Lima, a súa partida de nacemento foi expedida días despois na Arxentina. Conservou esa nacionalidade ata que lle foi outorgada a española en 1984. Fillo extramarital, seu pai foi o tamén actor [[Luis Fernando Díaz de Mendoza y Guerrero]], fillo de [[María Guerrero]], que impediu o matrimonio entre os pais de Fernando Fernán-Gómez.<ref>[http://www.elpais.com/articulo/cultura/feroz/Maria/Guerrero/saga/familiar/comico/elpepucul/20071123elpepicul_4/Tes La feroz María Guerrero y la saga familiar del cómico], reportaxe do xornal ''[[El País]]'', 23 de novembro de 2007.</ref> Tras algún traballo escolar como actor, estudou Filosofía e Letras na [[Universidade Central de Madrid\|Madrid]], pero a súa verdadeira vocación levouno ó [[teatro]]. Durante a [[Guerra ~~Civil~~civil ~~Española~~española\|~~Guerra~~guerra ~~Civil~~civil]] recibiu clases na Escola de Actores da [[Confederación Nacional do Traballo\|CNT]], debutando como profesional en 1938 na compañía de [[Laura Pinillos]]. Alí descubriuno [[Enrique Jardiel Poncela]], que lle deu a súa primeira oportunidade ó ofrecerlle en 1940 un papel como actor secundario na súa obra ''Los ladrones somos gente honrada''. Tres anos despois contratouno a produtora cinematográfica [[Cifesa]], irrompendo así no [[cine]] coa película ''Cristina Guzmán'', dirixida por [[Gonzalo Delgrás]]. Ó ano seguinte ofrecéronlle o seu primeiro papel protagonista en ''Empezó en boda'', de [[Raffaello Matarazzo]]. Malia a incursión no cine, non descoidou a súa vocación de autor de teatro e director de escena, e foi escritor e guionista asiduo da [[tertulia]] do [[Café Gijón]]. A partir de 1984 dedicou a súa cada vez máis intensa vocación literaria á escritura de artigos moi persoais en ''Diario 16'' e no suplemento dominical de ''El País'', producindo ademais varios volumes de ensaios e once novelas, fortemente autobiográficas unhas e históricas outras. Foi un gran éxito a súa autobiografía en dous volumes, ''El tiempo amarillo'', da que hai dúas edicións, a segunda algo máis ampliada. Pero o seu éxito máis clamoroso obtívoo cunha peza teatral prontamente levada ó cine, ''Las bicicletas son para el verano'', sobre os seus recordos infantiles da ~~Guerra~~guerra ~~Civil~~civil. En 1947 casou coa cantante [[María Dolores Pradera]], divorciándose en 1959, coa que tivo unha filla, a actriz [[Helena Fernán Gómez]], e un fillo, Fernando, relacionado tamén co mundo da cultura. Voveu casar en 2000 coa actriz [[Emma Cohen]], coa que mantiña unha relación desde os anos 70 tras participar nun episodio dunha serie de TVE onde Emma era protagonista (''Tres eran tres'', 1973) xunto a [[Lola Gaos]].

Fernando Fernán Gómez: Diferenzas entre revisións