Reino Unido dos Países Baixos: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios, replaced: {{listaref|2}} → {{Listaref|30em}} |
|||
Liña 1:
{{País_desaparecido
|nome_oficial = <small>''Koninkrijk der Nederlanden''
|nome_completo = Reino Unido dos Países Baixos
|nome_curto = Reino Unido dos Países Baixos
Liña 35:
O '''Reino Unido dos Países Baixos''' (en [[lingua neerlandesa|neerlandés]] ''Verenigd Koninkrijk der Nederlanden'' e en [[lingua francesa|francés]] ''Royaume-Uni des Pays-Bas'') foi un reino formado polos actuais [[Países Baixos]], [[Bélxica]], [[Luxemburgo]] e parte de [[Alemaña]], dende [[1815]] a [[1830]], e por un breve tempo en [[1839]].
Foi creado a partir dos territorios conquistados polo [[Primeiro Imperio Francés]] nos [[Países Baixos austríacos]], tras a disolución deste no [[Congreso de Viena]] en [[1815]].
Foi establecido coa finalidade de ser un ''estado tampón'' estábel ao norte de [[Francia]], entre as principais [[Potencia mundial|potencias europeas]], sobre todo para contrarrestar as ambicións francesas na zona. Reunía os antigos territorios da [[Provincias Unidas|República das Provincias Unidas]], actuais territorios do [[Reino dos Países Baixos]], os territorios dos antigos Países Baixos austríacos e o sur do [[Principado de Liexa]], correspondente ao actual [[Reino de Bélxica]] (excepto os cantóns do leste e da [[provincia de Luxemburgo]]), así como as colonias holandesas, das cales a máis importante era a das [[Indias Orientais Neerlandesas]] (a actual [[Indonesia]]).
Liña 46:
== Un novo Estado europeo ==
A creación polo Congreso de Viena do Reino Unido dos Países Baixos que comprendóa os antigps [[Países Baixos borgoñóns]] tal como estaban antes da guerra da independencia foi unha creación puramente libresca e facendo caso omiso das realidades históricas e as evolucións diferentes destes territorios.
Por un lado, unha vella República fundada sobre a liberdade de cultos, reinando sobre os mares, creadora dun grande imperio e capaz, até [[Napoleón]], de resistir ás grandes potencias europeas, que non foi Reino máis que uns poucos anos e que miraba de mala gana ao Imperio.
[[Ficheiro:Vereinigteskoenigreich.png|miniatura|280px|Os [[Países Baixos]], [[Bélxica]], [[Luxemburgo]] e [[Limburgo, Países Baixos|Limburgo]] en [[1839]].<ref>1, 2 e 3:
1 e 2: [[Reino dos Países Baixos]] (despois de 1830).<br>
2: [[Ducado de Limburgo (1839-1866)]] (na [[Confederación Xermánica]] desde 1839, por compensación polo Luxemburgo valón).<br>
Liña 63:
E, por outro lado, as provincias do sur, que non foran nunca gabernadas por elas mesmas, e estaban profundamente marcadas polo catolicismo e apegadas aos seus privilexios e ás súas monarquías herededitarias, pero cuxas elites formadas nos ''lycées'' napoleónicos, e despois nas universidades fundadas por Guillerme I, e especialmente na Universidad do Estado de Lovaina, estaban cada vez máis impregnadas de liberalismo.
Desde a creación deste Estado, moitos estaban convencidos de que as provincias do norte, onde nos medios fieis ao antigo sistema republicano se fortaleceron durante a [[República Bátava]], nunca aceptarían unha monarquía e se rebelarían rapidamente contra o novo rei.
Así e todo, para sorpresa das chancelarías, en [[1830]], non foi a antiga República das [[Provincias Unidas]], senón as provincias do sur as que fixeron a secesión durante a [[Revolución belga]], obtendo [[Bélxica]] a súa independencia. As provincias de Limburgo e Luxemburgo foron administradas pola Bélxica independente até [[1839]] pero, como consecuencia do [[tratado de Londres]], o novo estado foi incapaz de manter máis que unha parte (as actuais [[Limburgo, Bélxica|provincias de Limburgo]] e [[provincia de Luxemburgo|Luxemburgo]]).
As tensións entre o norte e o sur, entre outras causas pola diferenza [[Relixión|relixiosa]], provocaron que en [[1830]] a chamada Revolución Belga, tras a que os belgas se declararon independentes e, aínda que o rei Guillerme I enviou un ano máis tarde as súas tropas, a mobilización das tropas francesas en favor da causa belga fíxoo desistir de calquera enfrontamento. Porén, até oito anos máis tarde, en [[1839]], non se recoñeceu oficialmente a independencia de Bélxica.
[[Luxemburgo]], que seguía regras sucesorias distintas, seguiu o seu propio camiño logo da morte do rei [[Guillerme III dos Países Baixos|Guillerme III]]. A ascensión da raíña [[Guillermina I dos Países Baixos|Guillermina]] ao trono en [[1890]] significou a separación do [[Gran Ducado de Luxemburgo]] dos Países Baixos, debido a que o título de [[Gran Duque]] non podía ser herdado por unha muller.<ref>{{Cita web| url = http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,3020403,00.html | título = Bélgica: incompatibilidad histórica | ano = 2007 | obra = Deutsche Welle| dataacceso = 1 de setembro de 2016 }}</ref>
Liña 114:
== Notas ==
{{
== Véxase tamén ==
| |||