Orfandade: Diferenzas entre revisións

Os personaxes orfos son moi comúns como protagonistas literarios, especialmente na [[literatura infantil]] e na literatura fantástica. A falta dos pais deixa aos personaxes vidas máis interesantes e a posibilidade de aventurar, liberándose das obrigacións familiares e do control, e prívanos dunha vida máis prosaica. Crea personaxes que son independentes e que se esforzan no desenvolvemento introspectivo e do afecto.<ref>For a high estimate see I.C.B. Dear and M.R.D. Foot, eds. ''The Oxford companion to World War II'' (1995) p 208; for lower Tony Judt, ''Postwar: a history of Europe since 1945'' (2006) p. 21</ref> Os orfos poden metaforicamente realizar unha procura para a autocomprensión a través de tratar de coñecer as súas raíces. Os pais tamén poden ser aliados e fontes de axuda para os nenos, e a eliminación dos pais fai que o carácter das dificultades se agrave. Os pais, ademais, poden ser irrelevantes para o tema que un escritor está a tratar de desenvolver, a '''orfandade''' e o carácter libera o escritor da necesidade de describir esa relación irrelevante; se unha relación pai-fillo é importante, a eliminación dos demais impide aos pais que compliquen a relación necesaria. Todas estas características fan dos orfos atractivos personaxes dos autores.