Linguado: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Lameiro (conversa | contribucións)
→‎Gastronomía: traduzo citas en castelán
Lameiro (conversa | contribucións)
→‎Gastronomía: sigo con outra cita
Liña 117:
{{Cita|''O linguado é unha especie apreciadísima en toda a xeografía peninsular, que alcanza cotas de calidade suprema en dous cantos específicos do noso litoral: as costas galegas e o Golfo de Cádiz.<br>Os linguados de Galicia, fillos de mares broncos e batidos, caracterízanse pola dureza da súa carne, fiel reflexo do medio no que se desenvolven. Pola contra, os seus conxéneres gaditanos e onubenses, xelatinosos e de suave padal, denotan unha finura e unha delicadeza no tacto acorde coas augas máis temperadas e tranquilas do mesmo Océano Atlántico, mil quilómetros ó Sur.(...)<br>Desde o punto de vista gastronómico convén non olvidar que o mellor linguado non é o máis grande, senón o que, como máximo, alcanza vinte e cinco ou trinta centímetros.<br>En calquera caso, o seu sabor é moito máis fino cando se captura antes de desovar.(...)<br>A cociña do linguado é tan extensa e variada que algúns recetarios alén das nosas fronteiras superan o cento de fórmulas de condimentación. En peza, en filetes, ó forno, escalfado nun caldo curto, ou ó vapor, a ampulosidade e refinamiento da cociña francesa ofrece preparacións tan sofisticadas como á «duglère», á «bercy», á borgoñesa, en «vol-au-vent»..., fórmulas todas elas pasadas de moda para aqueles que se deleitan cos produtos do mar. Porque, para gozar dun linguado, sen enmascarar o seu sabor, existen só tres fórmulas maxistrais: en fritura, se a peza é pequena; á prancha ou ó sal, se alcanza superior tamaño22.}}
 
Pola súa parte, xa no ano [[1929]], o famoso peridistaperiodista galego [[Julio Camba]] escribía:<ref name=JC>[[Julio Camba|Camba, Julio]] (1961): "El lenguado", en ''[[La casa de Lúculo]]''. Madrid: Espasa-Calpe. Colección Austral, nº 343, sexta edición, pp. 108-110. Hai unha nova reedicón publicada en 2010 pola editorial Reino de Cordelia, S. A. ISBN 978-84-936929-7-1.</ref>
 
{{Cita|''MiO meu amor pasional porpola la sardinasardiña, cuyacuxa miseria reconozcorecoñezo a laá vez que sua súa grandeza, nonon bastaría, ninin con muchomoito, a hacermefacerme despreciardesprezar elo lenguadolinguado. ElO lenguadolinguado esé, quizáquizais, elo mejormellor de todo lostódolos pescados deldo mar, pero ¡desconfiad dedesconfiade lasdas imitacionesimitacións! NoNon esé que yoeu comparta laa opinión dedun unmeu amigo mío, quienque sostienesostén que en Lana Coruña hayhai unasunhas m´ñaquinasmáquinas apisonadoras con lascoas que convierteconverten en lenguadoslinguados a todostódolos los pecespeixes. NoNon. LaA falsificación sefaise hace en elno fondo mismomesmo deldo mar, lejosloncxe de toda mirada humana, ye laa propia NaturalezaNatureza esé quienquen nos da elo cambiazo. Visto elo éxito enorme obtenidoobtido porpolo elsaboroso sabroso acantopterigioacantopterixio, unaunha cantidadcantidade de pecespeixes insignificantes hanadoptaron adoptado laa forma extraplana, ye cuandolcando elo pescador echabota sua redrede para pescar lenguadoslinguados, nonon esé extrañoestrano que losos gallosgalos, las sollas, los rapantes, etc., se metan fraudulentamente en ella a ver si paan de polizones. ¿Quiién no tiene imitadores en este mundo, hermano lenguado?<br>El lenguado s presta a preparaciones exquiditas. En cuanquier libro de cocina encontrará usted, amigo lector, las recetas el lenguyado Marenguery, del lenguado Joinville, del lenguado Mornay, etc.; pero, por razones que expongo en otra parte, no le aconsejaré a usted que enaye ninguna de ellas. Nada de eso. Coja usted su lenguado, un buen lenguado de un kilo, cien gramos más o cien gramos menos, pero no muchos menos.(...) Rebócelo
''usted con un poco de harina —supongo, naturalmente, que su lenguado ya está limpio— y fríalo usted en aceite: buen aceite y mucho aceite. Tenga usted en cuenta que cuando se trata de freír, la cantidad de aceite es una de sus cualidades.(...)<br>¡Si en españa se conociese el arte de la «grillade»!... Cuando en Londres o en París yo me he encontrado con un buen lenguado de dover o de Dieppe, he solicitado desprciar las habilidades del cocinero, por bueno que fuese, y he dispuesto sencillamente que me asaran el lenguado a la parrilla; pero la «grillade», que parece el más primitivo de los procedimientos culinarios, es hoy uno de los más difíciles''.}}