O [[28 de xuño]] de [[2007]] Seattle SuperSonics traspasou a Ray Allen e os dereitos de [[Glen Davis]] a [[Boston Celtics]] a cambio de [[Delonte West]], [[Wally Szczerbiak]] e os dereitos de [[Jeff Green]], equipo no que lograría máis tarde o seu primeiro anel de campión. Nun equipo infestado de estrelas e acompañado de [[Kevin Garnett]] e [[Paul Pierce]], formou unha sociedade craveclave para devolver aos Celtics á elite despois de 22 anos. Allen fixo en tempada regular 17,4 puntos, 3,7 rebotes e 3,1 asistencias. A pesar de mostrarse desacertado nos primeiros compases de Playoffs, a súa participación foi decisiva na Final da NBA, fronte a [[Los Angeles Lakers]], con grandes actuacións no 4º e especialmente no 6º partido. Tamén conseguiría o recordrécord de triplas anotadas nunhas Finais NBA con 22, e o recordrécord de triplas nun só partido da final con 7, na vitoria de [[Boston Celtics|Celtics]] a [[Lakers]] por 131-92. As súas medias na Final foron de 20,3 puntos e 5 rebotes por partido, así como unha porcentaxe do 50,7 % en tiros de campo.
Na seguinte tempada, Ray mellorou a súa media anotadora en tempada regular anotando 19,3 puntos por partido e estabelecendo unha marca da franquía en porcentaxe de tiros libres co 95,6 %. En postempada protagonizou unha gran serie ante os [[Chicago Bulls]] chegando ha anotar 51 puntos no sexto partido e estabelecendo un novo recordrécord para a franquía anotando 9 tripes no partido. O [[28 de marzo]] de [[2008]] foi elixido o terceiro dos vinte máis grandes xogadores da historia de [[Milwaukee Bucks]] no seu 40 Aniversario, detrás de [[Kareem Abdul-Jabbar]] e [[Oscar Robertson]]. O [[10 de decembro]] do [[2009]] nun partido ante os [[Washington Wizards]] Allen anotou 18 puntos, superando os 20 000 na súa carreira e sendo o xogador número trinta e tres na historia da [[NBA]] en conseguilo. Tan só cinco xogadores activos nese intre lograran a marca: [[Shaquille O'Neal]], [[Allen Iverson]], [[Kevin Garnett]], [[Kobe Bryant]] e [[Dirk Nowitzki]].
