Marta cibelina: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Miguelferig (conversa | contribucións)
Liña 61:
[[Ficheiro:Marie Antoinette and her Children by Élisabeth Vigée-Lebrun.jpg|miniatura|dereita|<div align="center">[[María Antonieta|Cadro ''Marie Antoinette de Lorraine-Habsbourg'']] ''and Her Children'' de [[Élisabeth-Louise Vigée-Le Brun]] (1787)<BR/>Versalles, [[Palacio de Versalles|Museo Nacional do Castelo e dos Trianons]]</div>A raíña leva un vestido ribeteado con pel de marta cibelina.]]
 
A pel de marta cibelina foi moi valorada no comercio de peles desde a [[Idade Media]], e é xeralmente considerada a pel máis bonita e rica en cor de todas as martas. A pel da marta cibelina é única porque conserva a súa suavidade en calquera direcióndirección en que se acariñe. A pel doutros animais é máis áspera se a acariñamos a contrapelo.<ref>''A Natural History of Animals'' by [[John Bigland]], published by Grigg, Elliot & Co., 1844</ref> As martas cibelinas rusas son normalmente despelexadas desde a bca sen facer incisións no corpo. As patas consérvanse para ter a maior cantidade de pel que sexa posible. Os cregos de [[Bizancio]] usaban pel de marta cibelina nos seus rituais.<ref name=davey>''Furs and Fur Garments'' by Richard Davey, published by READ BOOKS, 2008, ISBN 1-4097-1942-1</ref>
 
En [[Inglatera]], a marta cibelina era moi estimada. [[Enrique I de Inglaterra]] foi agasallado polo bispo de Lincoln cunha coroa de marta cibelina negra, que costou unha suma considerable naquel tempo.<ref name="friend"/> A pel de marta cibelina era a favorita de [[Henrique VIII de Inglaterra]], que unha vez recibiu cinco lotes de peles de marta cibelina do [[emperador Carlos V]].<ref name="davey"/> Henrique despois decretou que esta pel só a podían usar os nobres por riba do rango de [[vizconde]].<ref>''A Cyclopedia of Commerce and Commercial Navigation'' de Isaac Smith Homans, publicada por Harper & Brothers, 1859</ref> Os conquistadores rusos de Siberia valoraban moito as peles de cibelina, e [[Ivan Grozny]] unha vez demandou un tributo anual de 30.000 peles de cibelina aos recentemente conqistados [[tártaros de Kazán]], aínda que estes nunca lle enviaron máis de mil, xa que Rusia naquel momento non podía forzar o pago do tributo porque estaba enleada en gueras contra Suecia e Polonia.<ref name=siberia>''The conquest of a continent: Siberia and the Russians'' by W. Bruce Lincoln, published by Cornell University Press, 2008, ISBN 0-8014-8922-9</ref> A peles máis fermosas obtíñanse en [[Irkutsk]], [[Kamchatka]] e [[Laponia (rexión)|Laponia]].