Federación de Traballadores da Rexión Española: Diferenzas entre revisións

A '''Federación de Traballadores da Rexión Española''' foi unha organización fundada en [[Barcelona]] en setembro de 1881. Creouse baixo a unión das sociedades obreiras de Barcelona, adoptando a estrutura aprobada pola [[Federación Rexional Española]] da [[AIT]] no Congreso de 1870 (sindicatos de oficio, federacións locais, federacións rexionais e federacións estatais) pero seguindo unha liña máis obrerista oposta á política parlamentaria.

O 10 de xullo de 1881 publicouse un manifesto asinado por 50 sociedades obreiras convocando un congreso para os días 23, 24 e 25 de setembro. O congreso celebrouse coa asistencia de 140 delegados que representaban a 162 sociedades obreiras de 70 localidades (35 delas de [[Cataluña]]). Nomeouse unha Comisión Federal formada por [[Francesc Tomàs Oliver]], [[Antoni Pellicer i Paraise]], [[Eudald Canivell i Masbernat]], [[Rafael Farga i Pellicer]] e [[Josep Llunas i Pujals]] con sede en Barcelona. Axiña se adheriron á nova Federación as antigas sociedades da FRE. En febreiro de 1882 a FTRE tiña 93 federacións locais e 280 seccións, e en agosto contaba xa con 185 federacións locais, 561 seccións e 45.600 federados.

Do 4 ó 8 de outubro de 1883 celebrouse en [[Valencia]] o terceiro congreso, cunha asistencia de 121 delegados de 88 federacións locais e 62 seccións de oficios. Daquela a FTRE compúñase de 14 federacións comarcais, 218 federacións locais e 550 seccións. Neste congreso houbo un enfrontamento entre os partidarios de manter a Federación dentro da legalidade e os que pensaban que coa legalidade a man o goberno os presionaba e torturaba. Estes últimos, encabezados por [[Francisco Gajo]], [[Manuel Pedrote]] e [[Miquel Rubio]], organizaron unhas xornadas paralelas constituíndo ''[[Los Desheredados]]. Organización revolucionaria anarquista'', razón pola que foron expulsados da FTRE.<br>Tamén se decidiu que a Comisión Federal radicase en [[Valladolid]], elexíndose como Secretario a [[Indalecio Cuadrado]].

En setembro de 1884 celebrouse en [[Barcelona]] un congreso extraordinario, coa asistencia de 64 delegados, que decidiron que a FTRE pasara á clandestinidade e que as seccións e federacións se comunicasen entre elas do xeito que considerasen oportuno. Isto non foi aceptado polos dirixentes catalanes que continuaban defendendo o [[anarcosindicalismo]] pola vía legal. A través da [[Revista Social]] iniciaron unha campaña buscando adhesións, e convocaron un congreso en [[Madrid]] para maio de 1885, onde estarían representadas 17 federacións locais, sen que se conseguise aceptar o desmembramento da Federación, que aínda celebraría un novo congreso en Barcelona en xullo de 1885, que tampouco serviría para acercar posicións.