A semana na cultura popular galega: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Lameiro (conversa | contribucións)
máis
Lameiro (conversa | contribucións)
máis
Liña 17:
 
; Refraneiro
 
luns:
* ''Lus e martes son dous días, cuarta e quinta xa o saberás, viernes non comerás carne e sábado ir á montería e domingo á misa, esa é a vida de Xan'' <ref name= "ERQ 1978">Elixio Rivas Quintas (1978).</ref>.
* ''Lus marcha, martes chega, cuarta aguza, quinta talla, sesta carga e sábado chega meu primo Xan cun carro de leña'' <ref name= "ERQ 1978"/>.
Liña 111 ⟶ 109:
* ''O luns e o martes lava a curiosa; o mércores e o xoves, a envexosa; e o sábado, a preguizosa''.
 
; Cantigueiro
; Cantigueirap
* ''Lus e martes son dous días,/ coarta e quinta xa o sabías;/ pensei, miña queridiña,/ que tantiño me querías'' <ref name="ReferenceA"/>.
 
Liña 138 ⟶ 136:
* ''Carne de sábado'': graxa, despoxos etc. que antigamente se permitía comer na vixilia dese día.
* ''Chourizos do sábado'': chámase así en [[O Barco de Valdeorras|Valdeorras]] a un [[chourizo]] delgado, feito con sangue, cebola etc. e ó que ademais se lle bota [[cabaza]]. Equivale á ''choula'' ou ''chourela'' doutros sitios. En [[Castela e León|Castela]] (León, Palencia, Valladolid) e [[Asturias]] existen os ''chourizos sabadeños'', ''sabadeñas'' ou ''sabadiegos'', feitos coa carne de menor calidade e mailas asaduras ([[livián]]s).
* ''Falar máis que un barbeiro ós sábados'': ofalar sábasode mais, non dar calado. O sábado era o día propio para prepararse e acicalarse con vistas á festa do domingo.
* ''Sábado longo'': sábado Santo, polos longos oficios que se celebran e o xexún de todo o día.
* ''[[Sábado Santo]]'': último día da [[semana santa]].
Liña 144 ⟶ 142:
; Refraneiro
* ''Cando o sábado chove e o domingo antes da misa, pola semana adiante verás que risa'' <ref name= "ERG, sábado">Eladio Rodríguez González, s. v. ''sábado''.</ref>.
* ''Fai o raposo o sábado, con que o domingo non vaia a misa'' <ref>''Terra de Melide'', 172.</ref>.
* ''Mozo de luns e bois de sábado non valen un ochavo''.
* ''Nin sábado sin sol, nin moza sen amor, nin vella sen door'' <ref name= "ERG, sábado"/><ref>O sábado era o día de lavar a roupa branca e poñela ó sol. As mozas aproveitaban a ocasión para descansar e escaparse da casa, houbese sol ou non. Moreiras Santiso recolle de Correas a seguinte explicación: o sábado as mozas aliñan colos, toucas e gorgueiras, e ponnas a secar; das mozas se ocupan disto dise que ''están de sábado'', e cando o amo ou o pai pregunta por elas respóndeselle que ''está na solana poñendo ó sol'', faga sol ou non, e como todo isto é cotián dise que ''non hai sábado sin sol'', é dicir, non hai sábado sen ter que facer tal traballo (Moreiras Santiso: ''Mil refráns do home'', 166).</ref>.
* ''Non hai sábado sen sol nin María sen amor''.
* ''Non hai sábado sen sol, nin moza sen amor, nin vello sen door''.
* ''Non hai sábado sen sol, nin romeiro sen frol nin dama sen amor'' <ref>''Terra de Melide'', 17.</ref>.
* ''Non hai sábado sen sol, nin romeiro sen frol nin Marica sen amor''.
* ''Non hai sábado sin sol nin romeiro sen frol, nin rapaza sen amor'' <ref name= "ERG, sábado"/>.