Afonso X o Sabio: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Liña 233:
 
== Afonso X e a cultura ==
{{VTVéxase tamén|Escola de Tradutores de Toledo}}
 
A educación de Afonso foi esmerada; o monarca tiña unha gran sede de saber e un gran respecto á cultura porque a súa nai, [[Beatriz de Suabia]], era de feito unha erudita que, cando quedou orfa de ambos os pais instruiuseinstruíuse na culta corte [[sicilia]]na (unha amálgama dos saberes [[normandos]], [[Grecia|gregos]] e [[Arabia|árabes]]) de [[Federico II Hohenstaufen]], futuro emperador do [[Sacro Imperio Romano Xermánico]], que protexeu e fomentou a [[ciencia]] e a [[cultura]] e en [[1224]] fundou a Universidade de [[Nápoles]]. Un retrato de Afonso o Sabio que subraiasubliña a pasiónpaixón real polos coñecementos herdada de súa nai ofréceo o ''Libro de los judizios'' (3a, 1-22):
 
{{Cita|En este nuestro tiempo Dios nos denó dar señor en tierra conocedor de derechuría e de todo bien, amador de verdat, escodriñador de sciencias, requiridor de doctrinas e de enseñamientos, qui ama e allega a sí los sabios e los que s’ entremeten de saberes e les faze algo e mercet, porque cada uno d’ellos se trabaja espaladinar los saberes en que es introducto, e tornarlos en lengua castellana a laudor e a gloria del nombre de Dios e a ondra e en prez del antedicho señor, él qui es el noble Rey do Alfonso […] qui sempre desque fue en este mundo amó e allegó a sí las sciencias e los sabidores en ellas e alumbró e cumplió la grant mengua que era en los ladinos por defallimiento de los libros de los buenos filosofos e provados.}}
Liña 261:
{{Cita|E después lo endereçó e lo mandó componer este rey sobredicho, e tolló las razones que entendió que eran sobejanas e dobladas e que non eran en castellano derecho, e puso las otras que entendió que cumplían, e quanto al lenguaje endereçolo él por sí. E en los otros saberes ovo por ayuntadores a maestre Joan de Mesina e a maestre Joan de Cremona e a Yhudá el sobredicho e a Samuel. E esto fue en el año XXV de su reinado.}}
 
Afonso convocou para este labor a un conxunto de sabios en linguas [[idioma hebreo|hebrea]], [[idioma árabe|árabe]] e [[latín|latina]], cos que formou o seu ''scriptorium'' real, coñécido imprecisamente como [[Escola de Tradutores de Toledo]]. Contou coa colaboración de [[Cristianismo|cristiáns]], [[Xudaísmo|xudíosxudeus]] e [[musulmán]]s, que desenvoverondesenvolveron un importante labor científico ao rescataren textos da Antigüidad e ao traducir textos árabes eye hebreos ao latín e ao castelán. Estes traballos habilitarían definitivamente ao castelán como lingua culta, tanto no ámbito científico como no literario. Desde o seu reinado, ademais, utilizarase como lingua da chancelería real fronte ao [[latín]], que era a lingua de uso regular na diplomacia rexia de Castela e de León.
 
Tamén creou en Sevilla uns ''Studii'' ou Escolas xerais de latín e de arábigo. Igualmente fundou en 1269 a Escola de Murcia, dirixida polo matemático [[Al-Ricotí]].