SST Records: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 24:
En [[1976]] Ginn formou a banda de [[punk rock]] Panic. Panic gavou oito cancións en xaneiro de [[1978]], pero ningún selo se interesou en editar ese material agás a discográfica de [[Los Angeles]] [[Bomp! Records]]. Cara finais de ano Bomp aínda non accedera formalmente a pubicar a súa música nun disco, polo que Ginn decidiu que tiña a suficiente experiencia nos negocios con SST como para publicalo el mesmo.<ref>Azerrad, p. 18</ref> SST Records editou a música gravada pola banda de Ginn (agora chamada [[Black Flag]]) como o EP ''[[Nervous Breakdown]]'' en xaneiro de [[1979]].<ref>Azerrad, p. 19</ref>
Moitos dos primeiros concertos de Black Flag remataban con violencia, a miúdo coa aparición da policía de Los Angeles. Como resultado disto, a policíu intervíu os teléfonos do selo e mantivo a oficina de SST baixo vixilancia. Ginn afirma que policías de incógnito disfrazados como xente sen fogar sentábanse preto da porta de SST. A banda foi incapaz de contratar un avogado debido á falta de cartos. Cara [[1980]] os clubs de Los Angeles comezaron a prohibir os concertos de [[hardcore punk]], sumando así máis problema a SST.<ref>Azerrad, p. 21</ref>
SST lanzou o EP de estrea de [[Minutemen (grupo musical)|Minutemen]], ''[[Paranoid Time]]'', como a súa segunda edición e 1980.<ref>Azerrad, p. 68</ref> As cancións graváronse e mesturáronse nunha noite por 300 dólares. Encarando a hostilidade cara o hardcore punk, os grupos de SST como Black Flag e Minutemen tocaron onde puideron, principalmente festas en casas particulares e en sótanos. Black Flag comezou a viaxar pola costa californiana para tocar no Mabuhay Gardens de [[San Francisco]], facendo sete viaxen en total ata alí. O produtor da SST, [[Spot]], acompañounos como técnico de son e ''mánager'' de xira, un traballo que faría durante varios anos, ademais de axudar a gravar gran parte da música do selo.
SST vendeu as súas edicións a pequenos distribuidores a un prezo deliberadamente baixo; porén, xa que os distribuidores normalmente vendían discos de importación, as gravacións normalmente acabaan en tendas especializadas onde se vendían a prezos altos. Ginn decidiu publicar o primeiro álbum de Black Flag, ''[[Damaged]]'' ([[1981]]), a través dun gran distribuidor. SST chegou a un acordo con [[MCA Records]] para co-editar ''Damaged'' a través de [[Unicorn Records]], un pequeno selo distribuído por MCA. Xusto antes ao lanzamento do disco, MCA decidiu non facelo, citando a súa temática "anti-pais". SST demandou a Unicorn alegando que o selo non pagara os dereitos e os gastos do álbum. Unicorn respostu con outra demanda e obtivo unha medida cautear que impedía a Black Flag editar máis material ata que o case se resolvese. Cando SST lanzou o recompilatorio da banda ''[[Everything Went Black]]'', Unicorn demandou a SST en xullo de [[1983]]. Ginn e o baixista de Black Flag, [[Chuck Dukowski]] (que se convertera en co-propietario de SST) foron acusados de incumplir a medida cautelar e foron enviados á prisión do condado de Los Angeles cinco días. Posteriormente nese mesmo ano Unicorn entrou en bancarrota e Black Flag puido editar discos novamente.
| |||