RecA: Diferenzas entre revisións

<ref>{{cite journal |doi =10.1016/j.molcel.2012.03.029 |year=2012|vauthors=De Vlaminck I, van Loenhout MT, Zweifel L, den Blanken J, Hooning K, Hage S, Kerssemakers J, Dekker C |title=Mechanism of Homology Recognition in DNA Recombination from Dual-Molecule Experiments |volume=46 |issue= 5|pages=616–624|journal=Molecular Cell | url= http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1097276512002675|pmid= 22560720|pmc=}}</ref>). A reacción inicia o intercambio de febras entre dúas dobres hélices de ADN en recombinación. Despois do evento da [[sinapse cromosómica|sinapse]], na rexión heterodúplex empeza un proceso chamado ''migración da rama''. Na migración da rama unha rexión non apareada dunha das febras simples desprázadespraza unha rexión apareada da outra febra simple, movendo o punto dade ramaramificación sen cambiar o número total de pares de bases. A migración da rama espontánea pode ocorrerproducirse, porén,pero como xeralmente esta avanza igualmente en ambas as direccións é improbable que complete a recombinación eficientemente. A proteína RecA cataliza a migración da rama unidireccional e ao facelo pode completar a [[recombinación xenética|recombinación]], producindo unha rexión do ADN heterodúplex que ten unha lonxitude de miles de pares de bases.

Como a RecA é unha [[ATPase]] dependente do ADN, a RecA contén un sitio adicional para a unión e [[hidrólise do ATP]]. A RecA asóciase máis estreitamente co ADN cando tenestá unida oao [[Adenosín trifosfato|ATP]] unido que cando está unidounida ao [[Adenosín difosfato|ADP]].

As cepas de ''[[E. coli]]'' deficientes en RecA son útiles para os procesos de [[clonación molecular|clonación]] en laboratorios de [[bioloxía molecular]]. As cepas de ''E. coli'' son con frecuencia modificadas xeneticamente para conter un [[alelo]] ''recA'' mutante e, por tanto, asegura a estabilidade de segmentos extracromosómicos do ADN, chamados [[plásmido]]s. Nun proceso chamado [[transformación (xenética)|transformación]], o ADnADN dos plásmidos é captado polas bacterias baixo diversas condicións. As bacterias que conteñen plásmidos exóxenos chámanse "transformantes". Os transformantes reteñen o plásmido nas células fillas ao realizarrealizaren [[división celular|divisións celulares]], polo que este pode ser recuperado e utilizado noutras aplicacións. Sen unha proteína RecA funcional, o ADN do plásmido exóxeno queda inalterado nas bacterias. A [[cultivo microbiano#Illamento de cultivos puros|purificación]] deste mplásmidoplásmido de [[cultivo bacteriano|cultivos bacterianos]] pode despois permitir unha amplificación por [[PCR]] de alta fidelidade da secuencia do plásmido orixinal.