Poales: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
m →‎Filoxenia: ligazón máis específica
Isili0n (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 112:
 
=== Xuncos e afíns ===
Os [[xunco]]s (''Xuncus'') xunto con outros xéneros que forman a familia das xuncáceas, ocuparon todos os ambientes en especial os das zonas tépedas, e polinízanse por vento. As follas, semellantes ás dos pastos, posúen vainavaíña e lámina pero non teñen lígula. As inflorescencias normalmente están condensadas en glomérulos terminais.
 
Moitos membros desta familia locen superficialmente como pastos, pero as flores posúen tépalos obvios, as follas son trísticas, e os froitos son cápsulas.
Liña 124:
As ciperáceas son plantas graminiformes, moitas delas polinizadas por vento. Os talos adoitan ser máis ou menos triangulares no corte transversal, sen follas por riba da base. A flor non posúe perianto ou o posúe moi reducido a escamas, porcas ou pelos.
 
A inflorescencia básica das ciperáceas é unha espiguilla, do mesmo xeito que a dos pastos, por iso nunha época críallas a familia máis emparentada cos pastos, aínda que agora se sabe que non están especialmente emparentadas con eles (están máis emparentadas aos xuncos). Como pasa cos xuncos, as ciperáceas poden ser confundidas cos pastos, pero non teñen lígula, as súas follas son trísticas, e as súas vainasvaíñas son pechadas. Ademais, as flores dos pastos están pechadas por dúas brácteas (a lemma e a pálea) mentres que as das ciperáceas fican pechadas por unha soa bráctea.
 
Quizais a ciperácea máis empregada sexa ''[[Cyperus papyrus]]'', coa que se fabricaban os papiros no antigo Exipto.
Liña 168:
|
=== Ecdeiocoleáceas ===
As ecdeiocoleáceas posúen dous xéneros [[monotípico]]s no suroeste de [[Australia]]. As [[folla]]s son reducidas, con vainavaíña pechada e aurículas. As plantas son monoicas, con [[inflorescencia]]s semellantes ás espiguillas, o [[perianto]] ten 6 pezas en total, sendo 4 pezas planas e as outras dúas conduplicadas e formando unha quilla. O [[froito]] é seco, con 1 soa semente.
|}
{|
Liña 177:
 
=== Pastos, cereais, bambús ===
As poáceas, tamén chamadas gramíneas, entre os que se atopan moitas das [[forraxeira]]s máis importantes e os [[cereais]], son a familia economicamente máis importante de todas as anxiospermas. En xeral son herbas (aínda que os [[bambú]]s poden ser grandes), os seus talos son canas macizas nos nós e ocas nos entrenós, as follas son moi características e están compostas por vainavaíña e limbo, entre eles está presente unha [[lígula]]. A inflorescencia é tamén moi característica, é chamada "[[espiga|espiguilla]]", está pechada aos lados por dúas brácteas chamadas glumas, e cada flor da espiguilla está pechada á súa vez por dúas brácteas máis chamadas lemma e pálea. O perianto da flor fica moi reducido e as anteras son longas e expostas, así como tamén os [[estigma (Botánica)|estigmas]] dos carpelos, evidenciando a polinización por vento que ocorre na familia. O froito chámase "gran" ou "cariópside", é un froito seco co pericarpio fusionado á semente.
 
As gramíneas conquistaron practicamente todos os hábitats e rexións do planeta, sendo a familia dominante de moitos ecosistemas, como as pradarías e as sabanas. Gramíneas importantes para a alimentación humana son a [[cana de azucre]], o [[trigo]], o [[millo]], o [[arroz]], a [[cebada]], o [[sorgo]], a [[avea]]. Entre as gramíneas empregadas como forraxeiras atópanse plantas dos xéneros ''[[Bromus]]'', ''[[Festuca]]'' e ''[[Lolium]]'', entre outros.