Audiovisual galego: Diferenzas entre revisións

Dende o primeiro filme comercial, ''[[Sempre Xonxa]]'' de [[Chano Piñeiro]] (pero sen esquecer que xa [[Antonio Román]] fixera un documental titulado ''[[O carro e o home]]'', con guión de [[Xaquín Lorenzo]]), o audiovisual galego oscilou moito na súa produción. A subvención da administración non sempre acadou os froitos agardados e o desenvolvemento foi moi irregular. Inda así, coa creación da [[CRTVG|Compañía de radio e televisión de Galicia]], desenvolvéronse múltiples facetas en infinidade de ámbitos (dende a normalización lingüística ata a obriga de dobraxe ou subtitulado) que provocaron un resultado xeral necesariamente positivo.

Outro punto de mellora foi o aproveitamento de novas institucións. Creáronse centros de ensino ó nivel da [[Formación Profesional]] de grao superior, como o Centro [[Marcote]] de [[Vigo]] e outroa centro[[Escola (¿nome?)de naImaxe [[Ae Son da Coruña|Coruña]], e departamentos oficiais, como o [[Centro Galego de Artes da Imaxe]].

Os últimos pasos máis destacables son a aposta pola produción propia: co fito na dirección do polifacético [[Antón Reixa]], ''[[Mareas vivas]]'', xurdiron unha nova xeración de series que salpican a grella da programación, como ''[[Pratos combinados]]'', ''[[As leis de Celavella]]'' ou ''[[Libro de familia]]''. Mesmo no mundo da animación dixital, o incremento da produción galega levou implicada a creación dunha empresa conveniada con [[Caixanova]] que xa conta conrealizou dúas producións moi vendidas no estranxeiro, ''[[O bosque animado (filme)|O bosque animado]]'' e ''[[O soño dunha noite de San Xoán]]'' ([[Dygra Films]]). En Santiago, na filial de [[Filmax]], [[Bren Entertainment]] estase a producir cine de animación de gran calidade, coa multimillonaria película ''[[DonkeyXote]]'', e conta coa coprodución de títulos coma ''[[O Cid, a lenda]]'', ''[[Pinocho 3000]]'', ''[[Gisaku]]'' e ''[[Perez]]''.