Vilancico: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 7:
Por outra banda, formalmente o vilancico converteuse nunha especie de cantata, cun esquema típico: unha introdución (para solista), un refrán (para seis, oito, dez ou doce voces) e unhas coplas (para un pequeno conxunto vocal ou voz solista) que alternaban co refrán.
Un exemplo de vilancico galego:
Vinde, vinde, vinde, vinde,
vinde, vinde, nosas queridiñas,
vinde vinde, vinde, vinde,
veréde-lo neno das mil marabillas.
¡Ai, que bunito, que lindo é!
¡Que pés, que pernas, que dentes, que maus!
¡Ai, que olliños! Son dúas estrelasM
non se viu tal no noso lugar.
Espertou rindo. Dixo: queridiñas,
calade, calade, calade, calá;
qu'eu ben vos sei o qu'agora fixestes,
satisfaréivo-la curiosidá. (...)
== Véxase tamén ==
| |||