A textura do miolo ha depender en gran medida da [[fariña]] empregada ([[fariña de trigo|trigatrigo]], de [[orxo]], de [[millo]], etc.), do tamaño do pan enfornado, etc. Algúns pans non posúen miolo no seu interior, este é o caso dos [[pan plano|pans planos]], ou dos [[biscuit]]s. Algúns pans como a [[fogaza]] (pan [[Gastronomía de España|español]]) elabórase para que o seu contido de miolo sexa o maior posíbel.<ref>Arnaldus (de Villanova),Luis García Ballester,Michael Rogers McVaugh,Juan Antonio Paniagua, (), ''Regimen sanitatis ad regem Aragonum'', Volume 10, páx. 676</ref>
== Táboa nutricional ==
Liña 17:
|
{|
|'''AportaciónsAchegas perpor ración'''
|-
|Enerxía [Kcal]
Liña 135:
=== Culinarios ===
O principal uso é culinario. Por regra xeral o miolo de pan posúe maior alimento e se dixire mellor ca a codia. Na cociña española (non na [[Gastronomía de Galicia|galega]]) emprégase na elaboración dalgúns pratos tradicionais como é o caso das ''[[migas]]'', diferentes [[sopas]] ([[sopa de allo]], ''[[sopas de gato]]'', etc.), así coma no ''[[salmorejo]]''.<ref name="Asoc">{{cita libro |apelido= Villegas |nome= Almudena |título= El libro del salmorejo. Historia de un viaje milenario |edición= 1ª |ano= 2009 |editorial= Almuzara |lugar= Córdoba |páxinas= |cita= }}</ref> Participa igualmente na elaboración de certas [[papas]] (chamadas ''gachas'' en castelán). Os "[[sándwiches de miga|''sándwiches de miga'']]", moi populares na Arxentina, especialmente na cidade de Bos Aires, constitúen un prato típico da gastronomía dese país. No Uruguai coñécense co nome de "''sándwiches de confeitaría"confitería''.
