Martin Heidegger: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios using AWB |
*Rectorado > reitorado. |
||
Liña 52:
Heidegger, do mesmo xeito que moitos pensadores do seu tempo, cría que a cultura occidental estaba atravesando por unha época de decadencia. Ó mesmo tempo, tamén pensa que o pobo alemán ten unha misión histórica similar á do pobo grego nos albores da nosa civilización: foi o encargado no seu día de imprimir o rumbo espiritual a [[Europa]] e, por extensión, a todo [[occidente]]. No momento presente, en cambio, teríase chegado a unha etapa de absoluta desorientación e depresión cultural. Ante esta situación, Europa necesitaría reorientar o seu camiño espiritual. Do mesmo xeito que na [[Grecia clásica]] a filosofía tentou exercer de guía [[moral]] e [[política]], tamén agora a institución depositaria do saber, a [[Universidade]] alemá, tería que asumir as rendas do destino de occidente. Deste xeito, Heidegger quere reflexionar sobre o inicio de occidente para descubrir aí unha posibilidade de superación da decadencia e revivir unha nova era na que [[Alemaña]] sexa o novo director (''Führer'') da cultura occidental.
Con este sentir mental e ideolóxico asume en [[1933]] o
Poucos meses despois de aceptar o
nacionalsocialista da Universidade e da ciencia, e a miña”. Desde entón foise distanciando discretamente do [[nacionalsocialismo]] ainda que, como da a entender nunha entrevista publicada despois de morto, nunca abandonou o significado esencial do discurso
Desgraciadamente, o breve tempo en que Heidegger sucumbiu ó nacionalsocialismo trouxo consigo a sospeita de que esa adhesión ideolóxica puidera ser inherente ó seu pensamento filosófico. Tal inquedanza aínda aumentou máis ó constatar nos anos sucesivos que Heidegger nunca accedeu a retractarse publicamente respecto a ese breve período, a pesar de serlle requirido insistentemente por algúns dos seus coñecidos. De todas formas, o seu amigo, o historiador Heinrich W. Petzet, recalca ó respecto que en certa ocasión, nunha conversación privada, Heidegger teríase referido ó sucedido nese período dicindo que fora a estupidez máis grande da súa vida.
|