Mosteiro de San Xulián de Samos: Diferenzas entre revisións

A súa fundación atribúeselle a [[Martiño de Dumio]]. Sábese que foi renovado por [[Froitoso de Braga]] no [[século VII]], mais o primeiro escrito que o menciona é do ano [[665]]: unha inscrición nos muros do claustro da portaría que di que foi reconstruído polo bispo de Lugo [[Ermefredo]]. Despois desta restauración foi abandonado coa [[invasión musulmá]], até a reconquista do rei [[Fruela I]] das Asturias (arredor do [[760]]). Cando, anos máis tarde, este foi asasinado, atoparon refuxio nel a súa viúva e o seu fillo, o futuro [[Afonso II de Asturias|Afonso II, o Casto]]. Gañou con isto a protección real, comezando polas propiedades en media milla á redonda, que propiciaría o seu crecemento. A comezos do [[século X]], o bispo de Lugo, [[don Ero]], tentou facerse co seu control e expulsou os monxes. No mesmo século foi reocupado a instancias do rei [[Ordoño II]] e desde [[960]] a comunidade viviu baixo a [[regra de San Bieito]], aínda que no [[século XII]] sumouse á [[Orde de Cluny|reforma cluniacense]] co bispo [[don Xoán]].