Evanxeo: Diferenzas entre revisións

Ademais dos catro evanxeos canónicos, hai outros evanxeos que non foronse incorporadosincorporaron ao canon do [[Novo Testamento]]. De maneira que estes evanxeos apócrifos non son agora aceptados por aspolas igrexas cristiás como fidedignos, nin como textos inspirados pola divindade. Pero si foron consideradosconsidéranse ''escritura'' por algunhas das faccións ennas que se dividiu o cristianismo durante os primeiros séculos da súa historia. Especialmente pola corrente cristiá [[Gnosticismo|gnóstica]], que foi a que achegou a maior parte destes textos, e por comunidades cristiás que conservaron unha ligazón máis estreita coa tradición xudía da que xurdiu o cristianismo, e que daban unha visión de Cristo demasiado ligada ao hebraismohebraísmo.<ref>Corrado Augias & Mauro Pesce, ''Inchiesta su Gesù'', Oscar Mondadori. ISBN 978-88-04-57132-2, paxs. 20-21.</ref>

Algúns destes escribíronse despois dos canónicos, e por iso foron aceptados nada máis que por pequenos grupos da comunidade cristiá da Igrexa Primitiva. Parte do contido dos evanxeos non canónicos foi declaradadeclarouse herexía pola maioría das ramas do [[cristianismo]], e algúns deles foron obxecto de persecución por parte da [[Igrexa Católica]].

Os evanxeos apócrifos máis antigos son o Evanxeo de Tomás (baseado nos ditos de Xesús) e o [[Evanxeo de Pedro]] (outra narración da vida de Xesús). No [[século II]] aparecen os "Evanxeos da Infancia" (en grego denominados προτο-ευαγγέλιον ''protoevangélion''), como o evanxeo de Xaime, que presenta o concepto da Virxinidade Perpetua de María, e o Evanxeo da Infancia escrito por TomásTomé (que non hai que confundir co Evanxeo dos ditos de Xesús). Ambos os dous conteñen historias de milagres feitos por Xesús cando era neno.