Paulo de Tarso: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Engado {{Control de autoridades}}
m Arranxos varios using AWB
Liña 17:
 
== Traxectoria ==
Naceu probablemente en [[Cilicia]] (actual [[Turquía]]). Era un xudeu da seita dos [[fariseo]]s, de cultura [[helenismo|helenística]] e cidadán de [[Roma]]. Adicábase, como o seu pai, á fabricación de tendas de campaña, oficio que realizou toda a súa vida. Aos 19 anos recibiu na propia [[Xerusalén]] formación xudía farisea por parte do coñecido [[rabí]] [[Gamaliel]].
 
Tras a proclamación por parte dun grupo de galileos de que [[Xesús de Nazaret]], un predicador itinerante que anunciara o [[reino de Deus]], resucitara tras ser crucificado por [[Poncio Pilatos]], pasou a ser un acérrimo perseguidor desa nova crenza, incompatible coa súa adhesión ao [[fariseísmo]]. Participou na lapidación de [[Estevo Mártir|Santo Estevo]] e acadou do [[Sumo Sacerdote]], no ano [[34]], a encomenda de ir a [[Damasco]] na busca e captura dos cristiáns residentes nesa cidade. No camiño de Damasco, produciuse un accidente que lle privou da vista e supuxo a súa conversión á fe en Xesús de Nazaret como o [[Mesías]] agardado polo seu pobo.
Liña 45:
Para Paulo de Tarso, toda a humanidade está escrava do pecado e a morte. A salvación non ven polo cumprimento da Lei de Moisés senón pola adhesión a Xesucristo (xustificación pola [[Fe (relixión)|fe]]) aceptando nel o amor gratuíto de Deus ([[graza]]).(Rom. 3, 21-26). Ese Deus identifícase coa divindade única e exclusiva do xudaísmo e é a divindade descoñecida que *arelaban os pagáns.
 
Ese amor, manifestado na morte e [[resurrección]] de Xesús, ofrécese aos criminais e pecadores sen distinción de raza, sexo ou condición social. Nada pode afastar ao cristián dese amor (Rom. 8, 31-35) que fai nacer nel diversos [[carismas]] en beneficio de toda a comunidade.
 
O carisma máis importante e o único imprescindible é o ''ágape'' (en latín,''caritas''), (Corintios 13): amor desinteresado e sen límites que supera os desexos da carne (envexa, soberbia, xenreira, celos, lascivia, avaricia) e anticipa neste mundo a [[Vida Eterna]] á que os cristiáns están predestinados. Neste sentido, toda a Lei de Deus resúmese no amor ao próximo.(Gálatas 5, 13-15)