A Última Cea: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Engado {{Control de autoridades}}
m Arranxos varios using AWB
Liña 1:
[[Ficheiro:Juan de Juanes 003.jpg|miniatura|350px|''A Última Cea'', por [[Juan de Juanes]], terceiro cuarto do [[século XVI]], [[Museo do Prado]], [[Madrid]]]]
Na fe [[cristianismo|cristiá]], '''A Última Cea''' foi a última ocasión na que [[Xesús de Nazaret]] se reuniu cos seus [[apóstolo]]s para compartir o pan e o viño antes da súa morte.
 
Considérase, para a [[Igrexa Católica]], que é o momento en que se institúe a [[eucaristía]].
 
A Última Cea, foi o tema de numerosas pinturas, sendo quizais a obra de [[Leonardo da Vinci]] máis coñecida de todas.
Liña 8:
== Cronoloxía ==
[[Ficheiro:Lastsupperqormi.JPG|miniatura|250px|Escultura de ''A Última Cea'', na procesión do [[Venres Santo]] en [[Qormi]], [[Malta]].]]
A ''cea'' está considerada pola maioría dos teóricos como un ''[[Séder]]'' (ou ''Cena de Pascua'' xudía), celebrada na noite do [[Xoves Santo]] antes da [[Crucifixión de Xesús|crucifixión]], o [[Venres Santo]]. Esta crenza baséase na cronoloxía dos [[Evanxeo]]s.
 
Pero a cronoloxía do [[Evanxeo de Xoán]] indica que se celebrou antes da [[Pascua cristiá|Pascua]] (Xoán 13:1, 18:28). As referencias no Evanxeo de Xoán que marcan o día da preparación para a Pascua (Xoán 19:14, 31, e 42), tómanse por moitos para indicar que a morte de [[Cristo]] ocorreu no tempo da matanza dos cordeiros da Pascua (esta cronoloxía posterior é a aceptada pola [[igrexa Ortodoxa]]).
Liña 17:
Algúns grupos minoritarios de cristiáns cren que un exhaustivo exame dos evanxeos indican que a Última Cena tivo lugar en martes, e que Xesús foi crucificado nun mércores.<ref>[http://replay.waybackmachine.org/20091027145239/http://geocities.com/bc1in2k/Death_Res_JC.html When Christ Died, and Rose] {{en}}</ref>
 
A cea discútese a través dos catro evanxeos da [[Biblia]] canónica. Os [[evanxeo|evanxeos sinópticos]] afirman que na mañá do mesmo día o cordeiro pascual para cena sexa sacrificado. Porén, baixo o método xudeu de tempo de recollemento, o día considerábase que empeza xusto ao amencer, polo tanto a festividade da Pascua pénsase que ocorra no día posterior en que foi sacrificado. Isto implica que ou os sinópticos non están instruídos no coñecemento do recollemento xudeu, ou que usaron a técnica literaria de ver os eventos que pasaron en varios días nun só.
 
Outros interpretan a linguaxe dos evanxeos sinópticos como suficientemente permisivos como para ter unha tarde sacrificando os cordeiros pascuais.