Brooklyn Nets: Diferenzas entre revisións

O equipo mellorou significativamente na temporada {{nbay|1992}} liderado polo trío formado por Petrović, Coleman e Anderson, e dirección desde o banco por [[Chuck Daly]], que fora despedido o ano anterior polos [[Detroit Pistons]]. Con todo, as lesións de Anderson e Petrović ao final da temporada afundiron ao equipo, que encaixou unha serie de 1-10 para terminar a tempada regular. Así e todo, grazas a un global de 43 vitorias por 39 derrotas, os Nets xogaron de novo os playoffs, onde se volveron atopar cos Cavaliers. Con Anderson cunha fractura na man e Petrovic xogando cun xeonllo lesionado, os Nets perderon unha dura serie de cinco partidos.

Na noite do Draft de 2001, os Nets traspasaron os dereitos sobre a súa selección de primeira rolda ([[Eddie Griffin]]) aos [[Houston Rockets]] a troco de [[Richard Jefferson]], [[Jason Collins]] e [[Brandon Armstrong]]. Ademais, na segunda rolda seleccionaron a [[Brian Scalabrine]]. Un día despois do Draft, o [[28 de xuño]], Thorn decidiu traspasar ao [[All-Star da NBA|All-Star]] [[Stephon Marbury]] aos [[Phoenix Suns]] a cambio doutro [[base (baloncesto)|base]] All-Star, [[Jason Kidd]]. Este movemento deu á franquía algo do que careceu durante practicamente toda a súa historia, un líder na pista que facía mellores aos seus compañeiros. A temporada {{nbay|2001}} resultou ser a mellor tempada na historia da NBA do equipo, e no proceso, os Nets convertéronse nun dos equipos máis emocionantes de ver. O equipo gañou o seu primeiro título da [[División Atlántico da NBA|División Atlántico]] cun récord de 52-30, sendo ademais o cabeza de serie da [[Conferencia Leste da NBA|Conferencia Leste]] nos Playoffs. Na primeira rolda agardaban os [[Indiana Pacers]]. Despois de perder o primeiro partido na casa, os Nets gañaron os dous seguintes encontros antes de perder o cuarto. No partido definitivo, o equipo de Nova Jersey gañaba por nove puntos a falta de cinco minutos, porén, unha canastra triple de [[Reggie Miller]] desde unha ditancia de máis de 10 metros enviaba o pártido á prórroga. Na prolongación, os Nets conseguen gañar e pasar de rolda.

Despois de dous campionatos de conferencia consecutivos, os Nets víronse forzados a desprenderse de [[Kerry Kittles]] e [[Kenyon Martin]], aos [[Los Angeles Clippers|Clippers]] e [[Denver Nuggets|Nuggets]] respectivamente, xa que o novo propietario Bruce Ratner non tiña intención de pagarlles o resto do asinado nos seus contratos. Porén, un pobre comezo de temporda {{nbay|2004}} e a perda de [[Richard Jefferson]] para todo o ano por mor dunha lesión, levou aos Nets a reforzarse co xogador estrela dos Toronto Raptors, [[Vince Carter]], en troque de Mourning, Eric Williams, Aaron Williams e eleccións no draft.

Aquela tempada, Vince Carter foi elixido para o All-Star Game. Orixinalmente nomeado como reserva, pasou a ser titular debido á lesión de [[Jermaine O'Neal]]. Xunto a Kidd, Carter levantou ao equipo de estar a máis de 10 partidos de entrar nos playoffs a conseguir o último posto da Conferencia Leste. Con todo, os Nets de novo non puideron frear O'Neal e, aínda coa volta de Jefferson, foron varridos polos [[Miami Heat]] na primeira rolda das eliminatorias.

A seguinte campaña foi unha decepción para os afeccionados das Nets, que a pesar de comezar con grandes expectativas, o equipo non logrou clasificarse para a postemporada por primeira vez en sete anos. O [[19 de febreiro]] de 2008, Jason Kidd, [[Malik Allen]] e [[Antoine Wright]] foron traspasados a Dallas Mavericks a cambio de [[Devin Harris]], [[Keith Van Horn]], [[Maurice Ager]], [[DeSagana Diop]], [[Trenton Hassell]], tres millóns de dólares e as eleccións de primeira rolda dos drafts de 2008 e 2010. Os Nets seguían inmersos na reconstrución, proba diso foi o traspaso no verán de 2008 de Jefferson a Milwaukee Bucks a cambio de [[Yi Jianlian]] e [[Bobby Simmons]]. Porén, por segunda campaña consecutiva os Nets quedaban sen disputar os playoffs. Ademais, á baixa de Kidd e Jefferson acabouse sumando a de Vince Carter, quen foi traspasado xunto con [[Ryan Anderson]] a [[Orlando Magic]] por [[Rafer Alston]], [[Courtney Lee]] e [[Tony Battie]].