Juan de la Cierva Codorníu: Diferenzas entre revisións

En [[1920]] construíu en [[Madrid]], o seu primeiro autoxiro, o ''Cierva C.1'', empregando fuselaxe, rodas e estabilizador vertical dun monoplano francés [[Deperdussin]] de 1911, sobre o que montou dous rotores de catro pas, contrarrotatorios, coroados por unha superficie vertical destinada a proporcionar control lateral; a planta motriz era unha moto [[Le Rhône]] de 60  hp. O aparato non chegou a voar, pois o rotor inferior xiraba a menos velocidade da prevista, e o efecto xiroscópico e a asimetría da sustentación, fixeron envorcar ao aparello. A este primeiro autoxiro seguiron dúas construcións tamén fracasados, o ''C.2'' e o ''C.3'', nas que o inventor intentou, infrutuosamente, resolver o problema da diferenza de sustentación entre a pa que avanza e a que retrocede. Mais, nas probas do ''C.2'' conseguíronse algúns saltos do aparato duns metros, o que indicaba a viabilidade do invento. A asimetría da sustentación do rotor non se resolvía plenamente até o prototipo ''C.4'', no que la Cierva incluíu a súa revolucionaria idea de manipular as pas do rotor na súa raíz.

Os primeiros ensaios do modelo C.4, construído en [[1922]], conforme aos novos principios, foron infrutuosos. Para a súa definitiva resolución, realizou unha completa serie de ensaios no túnel de vento do circuíto cerrado do aeródromo de Catro Ventos (obra de Emilio Herrera), naquela, o mellor de [[Europa]]. O novo aparato corrixido probouse por fin con éxito o [[9 de xaneiro]] de [[1923]] <ref>Calendario 2014 MUNCYT.</ref>, no aeródromo de Xetafe, pilotado polo [[tenente]] [[Alejandro Gómez Spencer]]. Aínda que dito voo consistira só nun salto de 180 metros, demostrou a validez do concepto; a finais do mes, o ''C.4'' recorreu en catro minutos un circuíto fechado de catro quilómetros no aeródromo de Catro Ventos, cerca de Madrid, a unha altura duns 30 metros. A planta motriz do ''C.4'' era un motor Le Rhône 9Ja de 110 &nbsp;hp. No xullo de 1923, empregouse o mesmo motor nun ''C.5'', que voou en Xetafe; a partir dese momento, de la Cierva, que financiara os seus anteriores experimentos, traballou cunha subvención do goberno español.

Ademais deste galardón, no [[2004]], o Ministerio de Educación e Ciencia español iniciou un programa de contratación de investigadores doutores baixo o nome de [[Programa Juan de la Cierva]],<ref name=Programa1>[http://www.mec.es/ciencia/jsp/plantilla.jsp?area=delacierva&id=11 "Programa Juan de la Cierva"] Páxina do Ministerio de Educación e Ciencia de España con información sobre o Programa Juan de la Cierva.</ref> grazas ao cal, moitos investigadores españois e estranxeiros desenvolven a súa actividade. <ref name=Programa2>[http://www.clip.dia.fi.upm.es/~samir/jdc/index.php/Investigadores_%22Juan_de_la_Cierva%22:Community_Portal "Investigadores dentro do programa Juan de la Cierva"] Portal que serve como punto de encontro para os investigadores que participan no Programa Juan de la Cierva.</ref>