Polinizador: Diferenzas entre revisións

Os polinizadores máis eficientes son as [[Anthophila|abellas]] de numerosas especies, en especial a [[abella melífera]] ou abella doméstica. As abellas están altamente adaptadas á polinización porque, a diferenza dos seus parentes as avispasavespas que son carnívoras, as abellas son vexetarianas e dependen das flores para alimentar ás súas crías. Á súa vez numerosas flores están adaptadas ás visitas das abellas no seu aroma, cor, deseño etc. É un caso de [[coevolución]].

Algúns exemplos de especializada coadaptación son as avespas que visitan ás orquídeas ''Ophris'', xa mencionadas. Outro exemplo é o das [[Agaonidae|avrspas dos figos]]. Este é un caso moi particular no que a avespa femia penetra o pequeno higofigo, en cuxo interior se atopan numerosas e diminutas flores. Pon os seus ovos nalgunhas das futuras sementes e visita as outras depositando o pole que trouxo do figo onde naceu.

Moitos Lepidópteros, ou sexa as bolboretas, bolboretas nocturnas e trazas, tamén son polinizadores. En xeral, as flores polinizadas por lepidópteros son tubulares, adaptadas ao aparello bucal das mesmas. Os seus órganos bucais forman un longo tubo especializado para libar o néctar das flores, os adultos non poden comer sólidos. Só unas poucas especies de bolboretas poden tamén alimentarse con pole, e iso soamente despois de disolver os seus nutrientes co néctar e absorbelos como líquidos. Algunhas bolboretas diúrnas polinizan flores de plantas tales como ao naiselvachuchamel (''[[Lonicera]]'') e as lilas (''[[Syringa]]'').