Revisión como estaba o 7 de febreiro de 2016 ás 18:31 editar Banjo (conversa \| contribucións) 110.001 edicións Sen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 29 de marzo de 2016 ás 16:45 editar desfacer BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Bot: Cambio o modelo: Referencias; cambios estética Edición máis nova →
Liña 5: '''Luís VII de Francia''', chamado '''Luís o Novo''', nado en [[1120]] e finado en [[Melun]] o [[18 de setembro]] de [[1180]], foi rei de [[Francia]] entre 1137 e 1180. Foi o sexto en liña directa da dinastía dos [[Capetos]]. Era fillo de [[Luís VI]] e de [[Adela de Saboia]] (v. 1100-1154). Casou con [[Leonor de Aquitania]], [[Constanza de Castela]] (1140-1160) e [[Adela de Champaña]]. Sucedeuno o seu fillo, Filipe Augusto. == Traxectoria == Foi consagrado ''rex designatus'' en [[Reims]] o 25 de outubro de 1131 polo papa [[Inocencio II, papa\|Inocencio II]] trala morte accidental do seu irmán maior Filipe (1116-1131). Antes de morrer, seu pai concertara o seu [[matrimonio]] con Leonor de Aquitania (1122 – 1204), filla de [[Guillerme X de Poitiers]], duque de Aquitania e Leonor de Châtellerault, casamento que tivo lugar en Bordeos o 25 de xullo de 1137. Este vantaxoso matrimonio proporcionoulle un dominio real case triplicado xa que a esposa achegou no seu dote a Guiena, Gascuña, Poitou, Lemosín, Angoumois, Saintonge e Périgord. En maio de 1141, Luis VII enfróntase ao conde Teobaldo II de Champaña e ao papa Inocencio II, con motivo da toma de posesión do bispado de Langres, xa que el quería que fose elixido un monxe de Cluny. De novo volve a opoñerse ao Papa en 1141 intentando impor o seu candidato para a sede de Bourgues contra Pierre de la Châtre (apoiado polo sumo pontífice). O Papa excomulga a Luis e Pierre de La Châtre refúxiase en Champaña. O rei invade o condado e incendia so seu paso, durante o verán de 1142, Vitry-en-Perthois e súa igrexa, na cal se atopaban refuxiados os habitantes da vila. Liña 14: Para resolver o problema, o rei firma o tratado de Vitry co conde Teobaldo II no outono de 1143, aceptando a eleción de Pierre de La Châtre e conseguindo que se anule o veto que pesa sobre o reino; o 22 de abril participa na conferencia de Saint-Denis para solucionar o conflito xurdido entre a Santa Sede e el. === A Segunda Cruzada === Para selar o acuerdo, o rey acepta tomar parte na Segunda Cruzada alentada por Bernardo de Claraval e, cerca do Nadal de 1145, Luis VII anuncia a súa decisión de unirse a ela para socorrer aos Estados cristiáns de Palestina, ameazados polos turcos que acababan de invadir o condado de Edesa en 1144 e perpetraron a masacre de centenares de cristiáns. En 1146 o rei toma a cruz, á vez que numerosos baróns, durante a asemblea de Vézelay. Liña 20: O 11 de Xuño, o rey Luis VII e Leonor parten para a Segunda Cruzada ao mando de 300 cabaleiros e unha cuantiosa armada, seguidos por miles de peregrinos. Sairon de Metz e pasaron polo val do Danubio, onde foron recibidos pola armada do emperador que xa os aguardaba no Reino de Hungría. O rei Géza II de Hungría recibiu aos reis cruzados e velou porque estivesen provistos de alimentos e abeiro. A Segunda cruzada parecía ter bo comezo, xa que estaba dirixida polos dous soberanos máis poderosos de Occidente, que ademsis, ao estar instruídos pola experiencia da Primera cruzada, organizárona de forma moi estrita. Pero as relaciones envelenáronse rápidamente entre franceses e alemáns, e sobre todo entre cruzados e bizantinos. Conrado III e Luis VII perderon as catro quintas partes dos seus efectivos militares tentando atravesar Anatolia, onde foron dezimados polos turcos, a carestía e qa enfermidade. Por último, logo de desembarcar co resto das súas tropas cerca de Antioquía, que estaba en mans de Raimundo de Poitiers, tío de Leonor de Aquitania, os dous soberanos estrelláronse ante Damasco. Conrado e os alemáns reembarcaron o 8 de setembro de 1148. Raimundo esperaba que Luis VII lle axudara a combater ao inimigo que o despoxara dalgúns dos seus territorios, pero o rey so pensaba en ir a Xerusalén. Leonor intentou, en van, convencer ao seu marido para que axudase ao seu tío Raimundo, mais o rei preferiu seguir os consellos do templario eunuco Thierry de Galeran. Os cronistas da época culpan a Leonor de adulterio: Guillermo de Tiro acúsaa así mesmo de incesto co seu propio tío. Liña 26: Luis VII, obliga a Leonor a seguilo e deixa Antioquía, chegando a Xerusalén para cumprir coa peregrinaxe imposta. En Xuño de 1148, tenta tomar Damasco, ante a que su armada está esperando. O matrimonio permanece un ano en Terra Santa antes de volver por mar, e por separado, a Francia. O rei é apresado polos bizantinos, sendo liberado polo normando Roger II de Sicilia. Na primavera de 1149, Luis VII, moi afectado polo exceso das desgrazas conyugáis, abandona Jerusalén. A decepción en Occidente foi moi grande. === A separación de Leonor === Durante a viaxe de volta a Francia, en novembro de 1149, Luis VII pensou en separarse de Leonor. Pero o papa Euxenio III, tras unha parada na Abadía de Montecasino, e despois o abade Suger conseguiron reconcilialos e, en 1150, naceu a súa segunda filla, Alix de Francia (1150-1195). Liña 33: Na primavera de 1154, Luis VII casa, en segundas nupcias, con Constanza de Castela (1136-1160) filla de Alfonso VII, coa que ten dúas fillas, Margarita de Francia (1158-1197) e Adela de Francia (1160 -1221. A reina Constanza de Castela morre o 4 de outubro de 1160 durante o parto de Adela. == Descendencia == Con Leonor de Aquitania: Liña 47: Inés de Francia (1171-1240), emperatriz bizantina polo seu matrimonio con Alexo II Comneno 1180, emperador de Constantinopla (1167- 1183). Despois, por outro matrimonio en 1183 con Andrónico I Comneno, emperador de Constantinopla (1110- 1185). Contra 1204 casa con Teodoro Branas, señor de Adrianópolis. O rei tivo ademais un fillo ilexítimo: Felipe (falecido en 1161). == Notas == {{~~referencias~~Listaref}} == Véxase tamén == === Bibliografía === * Généalogie de Louis VII sur le site Medieval Lands * Jacques le Goff, Historia Universal siglo XXI, La Baja Edad Media, ISBN 84-323-0004-7. [[Categoría:Reis de Francia]]

Lois VII de Francia: Diferenzas entre revisións