Tradución (proteínas): Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Cambio o modelo: Cite journal
Victortpr (conversa | contribucións)
m Arranxiño.
Liña 1:
[[Ficheiro:Ribosome mRNA translation gl.svg|miniatura|dereita|300px|Tradución de proteínas nun ribosoma.]]
En bioloxía a '''tadución''' é a síntese de proteínas nos [[ribosoma]]s a partir da información contida nun [[ARNm]], o cal é unha copia realizada por [[transcrición (ARN)|transcrición]] dun xene do [[ácido desoxirribonucleico|ADN]]. Por tanto, a tradución é o segundo proceso da [[expresión xénica]] despois da tanscrición.
A tradución só se pode producir nos [[ribosoma]]s do citoplasma da célula, que están formados por dúas subunidades, que rodean o ARNm que se vai traducir.<ref> Lodish, H.; Berk, A.; Matsudaira, P.; Kaiser, C. A.; Krieger, M.; Scott, M. P.; Zipursky, L.; Darnell, J.. Molecular Cell Biology. 5. ed. New York: W. H. Freeman, 2003. 973 p. ISBN 978-0-7167-4366-8</ref> Na tradución, o [[ARN mensaxeiro]] descodifícase para producir un [[polipéptido]] específico de acordo coas correspondencias do [[código xenético]], que asocian cada [[codón]] (triplete de [[nucleótido]]s) do ARNm cun determinado aminoácido. Deste modo tradúcese a "linguaxe" de nucleótidos do ARN á "linguaxe" de [[aminoácido]]s das proteínas. A tradución comeza no [[codón de inicio]] AUG e acaba nun [[codón de parada]] (UGA, UAA, UAG). No proceso da tradución distinguimos catro fases: activación, iniciación, elongación e terminación.<ref>{{Cita libro
| last = Neill
| first = Campbell
Liña 37:
=== Iniciación ===
[[Ficheiro:Prokaryotic Translation Initiation.png|miniatura|240px|Iniciación da tradución en procariotas.]]
A iniciación da tradución en procariotas supón ensamblar os compoñentes do sistema de tradución, que son: as dúas subunidades do [[ribosoma]], o [[ARNm]] que se vai traducir, o primeiro aminoacil-ARNt (o ARNt cargado co primeiro [[aminoácido]]), [[GTP]] (como fonte de enerxía) e factores de iniciación proteicos que axudan a ensamblar o sistema de iniciación. Unha vez ensambladas as dúas subunidades do ribosoma e situado o ARNm, únese o primeiro aminoacil-ARNt (que é leva a [[N-formilmetionina|''N''-formilmetionina]] ou fmet-ARNt) co [[codón de iniciación]] por medio dun emparellamento de [[base nitroxenada|bases]] por [[ponte de hidróxeno|pontes de hidróxeno]] entre o [[codón]] do ARNm e o [[anticodón]] do ARNt, xa que codón e anticodón son complementarios en bases.<ref> James D. Watson u. a.: Molecular Biology of the Gene. 5. Auflage. Pearson/Cummings, San Francisco CA 2004, ISBN 0-8053-4635-X, S. 435. </ref>
 
O ribosoma contén tres sitios de unión de moléculas: sitio A, sitio P e sitio E. O sitio A é o lugar de entrada dos aminoacil-ARNt (excepto para o primeiro que inicia a síntese, o fmet-ARNt, que entra no sitio P). O sitio P é onde se forma o peptidil-ARNt (a cadea peptídica en crecemento). E o sitio E é o lugar de saída dos ARNt baleiros da súa carga (que xa deixaron o aminoácido que levaban na cadea polipeptídica en formación).
Liña 46:
[[Ficheiro:Elongation_thumb.png|dereita|250 px|miniatura|O primeiro aminoácido no sitio P enlázase co segundo aminoácido no sitio A, polo que se formará un dipéptido.]]
[[Ficheiro:Protein translation.gif|dereita|miniatura|Os ARNt van traendo os aminoácidos ao ribosoma (animación). FAI CLIC.]]
Unha vez situado o primeiro aminoácido da proteína, a ''N''-formilmetionina, hai que enlazar a el os seguintes. A elongación da cadea [[Polipéptido|polipeptídica]] consiste na adición de [[aminoácido]]s ao extremo [[carboxilo]] ou [[C-terminal]] da cadea. A tradución sempre empeza polo [[extremo 5']] do ARNm e polo extremo [[N-terminal]] da proteína (da ''N''-formilmetionina), polo que os seguintes aminoácidos engádense ao outro extremo, o C-terminal. O [[código xenético]] determina as correspondencias entre os [[codón]]s de ARNm e os [[aminoácido]]s. Hai unha correspondencia por [[complementariedade (bioloxía molecular)|complementariedade]] de bases entre os codóns de ARNm e os anticodóns do [[ARNt]]. Xeralmente a descodificación é fiel, pero nalgúns casos pode haber discordancias, especialmente en certoscertas entornoscontornas celulares.<ref>Moghal, A., Mohler, K., and Ibba, M. (September 2014). "Mistranslation of the genetic code.". FEBS Letters 588: 4305–10. doi:10.1016/j.febslet.2014.08.035. PMID 25220850.</ref>
 
* A elongación comeza despois de que o fmet-ARNt entra no sitio P, causando un cambio de conformación que abre o sitio A para que o novo aminoacil-ARNt se una. O factor de elongación Tu (EF-Tu), unha pequena [[GTPase]], facilita esta unión. Agora o sitio P contén o comezo da cadea peptídica da proteína a codificar (polo momento só cun aminoácido) e o sitio A ten o ARNt co seguinte aminoácido que debe engadirse á cadea peptídica.