Cambio fonético: Diferenzas entre revisións

A indución morfolóxica pode deberse a alteracións de prefixos e de sílabas iniciais (de AUS- a es-, como AUSCŬLTĀRE > escoitar), a cruzamentos léxicos (RŪGĪRE > ruxir + RĬNGĔRE > renxer = runxir) ou a unha etimoloxía popular (DELPHĪNU > golfiño por influencia de "golfo").

 

A subtracción é a perda dun dos sons da cadea fonética. Pode ser por aférese (ao inicio da palabra, como ATTŎNĬTU > tonto), por síncope (no medio, como LĒGALĬTĀTE > lealdade) ou por apócope (ao final, como CĔNTU > cento > cen). Amais, están os casos de [[haploloxía]], cando se perde unha [[sílaba]] enteira, e [[monotongación]].