ELISA: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 8:
O ELISA foi utilizado como ferramenta para o [[diagnóstico médico]] e en [[patoloxía de plantas]], e como unha comprobación do [[control de calidade]] en varias industrias.
 
Os antíxenos dunha mostra son unidos a unha superficie. Despois, aplícase un anticorpo sobre a superficie para que se una ao antíxeno. Este anticorpo está ligado a un encima, e, no paso final, engádese unha substancia que contén o [[substratoencimáticosubstrato encimático|substrato]] do encima. A reaccion que se produce orixina un sinal detectable, xeralmente un cambio de cor nosubstrato.
 
A realización dun ELISA implica normalmente utilizar polo menos un anticorpo con especificidade para un determinado antíxeno. A mostra que contén unha cantidade indeterminada de antíxeno é inmobilizada sobre un soporte sólido (xeralmente unha [[placa microtritradora]] de [[polistireno]]) que pode ser capturado non especificamente (por medio de [[adsorción]] á superficie) ou ben especificamente (por medio de captur por outro anticorpo específico do mesmo antíxeno, nun ELISA "sandwich"). Unha vez que o antíxeno é inmobilizado, engádese o anticorpo de detección, formando un complexo co antíxeno. O anticorpo de detección pode ser enlazado [[covalente]]mente a un [[encima]], ou pode el mesmo ser detectadopor un [[anticorpo secundario]], que está enlazado a un encima por [[bioconxugación]]. Entre un paso e o seguinte, a placa é normalmente lavada cunha solución [[deterxente]] suave para eliminar calquera [[proteína]] ou anticorpo que non se unira especificamente. Despois do último paso de lavado, a placa desenvólvese engadindoun substrato encimático para producir un sinal visibe, que indica a cantidade de antíxeno na mostra.