Revisión como estaba o 28 de outubro de 2015 ás 16:22 editar Syum90 (conversa \| contribucións) 248 edicións m Desfíxose a edición 3690949 de 88.18.11.112 (conversa) ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 9 de novembro de 2015 ás 22:03 editar desfacer HombreDHojalata (conversa \| contribucións) 235.833 edicións →‎Campañas contra o Reino vándalo (533 - 534) Edición máis nova →
Liña 56: A decisión de atacar o [[reino vándalo]] coincidiron coa aparición neste dunha serie de debilidades. A simbiose entre invasores e invadidos non chegou nunca a consolidarse, o cal xerou hostilidades cos últimos. O medo a revoltas internas conducira á desfortificación dos núcleos urbanos por medo a que acollesen revoltas. Á súa vez un xeneral godo que rexía [[Sardeña]] en nome do monarca de Cartago pretendeu con axuda militar oriental gobernar de forma independente, pero foi detido por Xelimer antes de que a devandita axuda chegase. A ~~flota~~frota oriental abandonou os portos de Constantinopla a mediados de xuño de [[533]] e vía [[Sicilia]] alcanzou as costas africanas ao cabo de tres meses. Belisario atopou escasa resistencia, e tras un vitorioso encontro cos vándalos de Ad Decimum, ocuparía Cartago dous días despois. Xelimer, medorento de que entronizaran ao deposto rei, executou a Hilderico antes da caída de Cartago e fuxiu aos rebordes montañosos. Finalmente optou por entregarse a finais de marzo de [[534]]. [[Belisario]] conduciuno ata Constantinopla, onde o xeneral foi recibido con grandes honores, reservados ao Emperador. A provincia foi anexionada ao Imperio, a pesar que as tribos periféricas supuxeron un perigo durante máis dunha década. === Campañas contra o Reino Ostrogodo (540 - 554) ===

Xustiniano I: Diferenzas entre revisións