Revisión como estaba o 18 de xaneiro de 2007 ás 23:05 editar Beninho (conversa \| contribucións) 70.209 edicións m {{lingüística en progreso}} ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 18 de maio de 2007 ás 14:18 editar desfacer XoseBot (conversa \| contribucións) 61.374 edicións m Desambiguação assistida por bot: Galego Edición máis nova →
Liña 1: Dise do fenómeno [[fonética\|fonético]] ou [[fonoloxía\|fonolóxico]] consistente na [[adición]] dun [[son]] ou [[fonema]] na posición final dunha [[palabra]] ou [[secuencia]] fónica. Este fenómeno, tamén chamado '''epítese''', pode darse ó longo da [[historia da lingua]] ou [[diacronía\|diacronicamente]] en diferentes [[variedades]] [[diatopía\|diatópicas]]. <br> Un exemplo pode ser o paso de ''mar'' a ''mar-e'' ou de ''club'' a ''clube''. O caso da adición dun "e paragóxico" é habitual no galego coloquial (e con máis liberdade aínda nas cancións tradicionais) para [[verbo]]s en [[infinitivo]] ou verbas rematadas en "-n" (caso no que se transforma de [[nasal]] [[alveolar]] a [[nasal]] [[velar]]), debido a que o [[Lingua galega\|galego]] foxe das [[sílaba]]s [[trabazón\|trabadas]] polo seu pouco [[rendemento]] [[fonoloxía\|fonolóxico]]. ~~A '''Parágoxe''' é a adición dunha [[vogal]] "e", non etimolóxica, ó final dunha [[palabra]].~~ Outros exemplos de paragoxe son traballare, comere, falare, mare, corazonhe ... En si é un termo simple, pero que pode dar lugar a realidades que presentan lecturas moi diferentes. Cando somos quen de percibir [[Sincronía\|sincrónicamente]] a adición desa vogal na [[fala]], consideramos que estamos ante un [[vulgarismo]]: [[category:historia da lingua]] ~~::''Moito che gusta comer'''e'''''.~~ [[category:dialectoloxía]] [[category:fonética]] No entanto, cando para a captación da mesma podemos desenvolver unha valoración estética, a parágoxe pode converterse nunha licenza poética que posibilita o metro regular e a rima, e que, en casos como este [[verso]] de [[Rosalía de Castro]], achega a fala popular: ~~::''Todo é folgar'''e'''''.~~ Á hora de ser representada a parágoxe na [[escrita]], reflíctese na mesma a [[lingua falada]]. A única dificultade é cando se engade ese -e final ás palabras rematadas en -n, pois o -n final -o de ''Xoán'', por exemplo- non perde a súa condición de [[consoante]] velar, e escríbese co [[dígrafo]] ''nh'' (''Xoanhe''). ~~==Exemplos de parágoxe na literatura==~~ ~~{{lingüística en progreso}}~~ ~~[[Category:Retórica e figuras da lingua]]~~ ~~[[Category:Lingüística]]~~

Paragoxe: Diferenzas entre revisións