Vitis: Diferenzas entre revisións

As vides plantáronse tradicionalmente usando árbores como [[espque]]s. No [[Imperio Asirio]] (s. VII A.C.), as videiras aparecen representadas crecendo arredor de árbores que asemellan [[Pinus|piñeiro]]. A primeira proba documental da maridanza de [[umeiro]]s e videiras atopámola na Grecia Clásica, onde se menciona un viño chamado ''Pteleaikós oinos'' que fai referencia á rexión onde se producía, [[Ptelea]] ([[Umeiro]]). Durante a época Romana o cultivo das vides maridadas aos umeiros adquire maior importancia, como se reflexa nos tratados de agricultura. A práctica foi tan común que aparece de moda recorrente como tópico na literatura. No século I A.C., cando aparece a máxima latina ''Pirum, non ulmum accedas, si cupias pira'' (Á pereira acode, non ao umeiro, se peras queres) de onde procedería a expresión ''Pedirlle peras ao umeiro'', dado que a froita que se asociaba a esta árbore non era a pera senón a uva. Os textos clásicos son copiados durante a Idade Media, e só os agrónomos árabes da península Ibérica fornecen novas probas da relación entre videiras e umeiros xa no século XII. Catro séculos despois a utilización de umeiros coma espeques por onde ruben as vides era rara na Península Ibérica, porén a maridanza das vides con árbores, aínda que non umeiros, durou no sur de España e nos arrabaldes de [[Barcelona]] até o século XIX. Porén en [[Italia]] umeiros e videiras se plantaban xuntos incluso no século XX, antes de que a [[grafiose]] comezara a matar as plantacións de árbores e os agricultores se visen na obriga de os substituír por espeques e pastas.<ref>{{cita publicación|autor= R.A. López-Rodríguez, L. Gil, P. Fuentes-Utrilla|título= The historical relationship of elms and vines |ano= 2004 |revista= Investigación agraria. Sistemas y recursos forestales|volume=13|isbnissn= 1131-7965 |páxinas= 7-16}} </ref><ref>{{cita libro |autor=Rosario Sierra de Grado|título= El Álamo temblón(Populus tremula): Bases para su cultivo, gestión y conservaciónL|editorial= Mundi-Prensa Libros|ano= 2003|páxinas= 222 pp.}} </ref>