Guerra civil catalá: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Bot - borrado de comas antes de etcétera [http://academia.gal/dicionario#searchNoun.do?nounTitle=etc%C3%A9tera] |
unifico a Generalitat |
||
Liña 26:
Entre a Biga e a Busca, [[Afonso o Magnánimo]] manterá unha postura ambigua, posto que por un lado precisa diñeiro e aceptaraos tanto de uns como dos outros, e tamén aspira, como os outros reis do século XV, a impor a súa autoridade nas Cortes e sobre a nobreza.
Unha vez iniciada a guerra, os da Busca -maioritarios no Consello de Barcelona- tomaron partido por Xoán II. Isto enfrontounos coa
=== O enfrontamento entre Xoán II e o Príncipe de Viana ===
Liña 33:
O clima emocional xerou polo encarceramento de Carlos, ordenada por seu pai o [[1460]], fixo pasar á ofensiva ás clases privilexiadas do Principado.
As Cortes de [[Lleida]] daquel mesmo ano elixen un Consello do Principado que esixiu ao rei a inmediata liberación do seu fillo. Esta enérxica actitude, unida ao levantamento dos [[beamonteses]] navarros e á mobilización castelá á fronteira de Aragón, obrigaron ao rei a ceder, liberando a CArlos e aceptando as capitulación de Vilafranca del Penedès ([[1461]])), onde se recollían as reivindicacións políticas da oligarquía catalá, entre outras, a prohibición ao rei de entrar en Cataluña sen permiso da
Pero a repentina morte do Príncipe de Viana ás tres semanas da súa liberación alterou a aparente pacificación. Os da Busca e os labregos tentaron recuperar posicións, provocando un levantamento campesiño no [[1462]] e co apoio do rei de Francia, Xoán II penetrou no Principado sen permiso do Consello. A resposta dos cataláns consistiu en organizar un exército para sufocar o levantamento labrego e destituír ao monarca en xuño de [[1462]]
Liña 73:
=== Consecuencias para Cataluña ===
A [[
Ademais da precaria situación económica deixada pola guerra, fai considerar tamén que a expansión do [[Imperio Otomán]] pola [[Península Balcánica]], [[Palestina]] e o norte de [[África]] limitou as rutas dende occidente até os peiraos comerciais de Oriente, contribuíndo á decadencia do comercio mediterráneo.
|