Wikipedia

Gran Premio de Dallas de 1984: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
m Bot: Cambio o modelo: Cite book; cambios estética
Liña 50:
O evento foi concibido como un xeito de demostrar o status de Dallas como unha "cidade de clase mundial" <ref name=Lang>{{Cita libro |last = Lang |first = Mike |title = Grand Prix!: Race-by-race account of Formula 1 World Championship motor racing. Volume 4: 1981 to 1984 |year = 1992 |publisher = Haynes Publishing Group |pages = 259–264|isbn = 0-85429-733-2}}</ref> e vencer os 38º C de calor, unha superficie de pista desintegrada e un longo fin de semana cheo de rumores sobre a súa cancelación.<ref name=Lang /><ref name=Walker /> O estreito e revirado circuíto foi presentado nas Texas State Fair Grounds coa axuda do fundador do [[Gran Premio do oeste dos Estados Unidos]] Chris Pook, contaba con dúas curvas moi pechadas e aínda que o trazado era visto como interesante e foi ben recibido polos pilotos (aínda que algúns pensaban que unha ou dous das chicanas era máis estreita do que tiñan que ser), todos tiveron problemas coa falta de zonas de escape e coa superficie que se desfixo durante a carreira e convertiu a pista máis nunha pista de [[Rallycross]] que nun circuíto do Gran Premio. O asfalto burbulleou antes da cualificación, e logo de unas cantas voltas, comezou a resquebraxarse.<ref name=Lang />
 
Logo da primeira práctica do venres, os pilotos de Lotus, [[Nigel Mansell]] e De Angelis, partiron da primeira fila. Mansell que logrou a primeira [[pole position]] da súa carreira, dixo que a pista provisional fora o circuíto máis duro no que pilotara nunca. [[Nelson Piquet]] preguntábase se a intensa calor da pista, remataría primeiro cos pilotos ou oscos coches. a cualificación da tarde viu como as temperaturas seguían aumentando pasando dos 38º C. Goodyear rexistrou a maior temperatura da pista nos seus 20 anos nas carreiras, 66º C.
 
Dallas foi a primeira vez desde o [[Gran Premio dos Países Baixos de 1978]] en [[Circuíto Park Zandvoort|Zandvoort]] no que os pilotos de Lotus cualificaron na primeira fila da grella. Nesa ocasión, o Campión Mundial de {{f1|1978}} [[Mario Andretti]] e o seu compañeiro de equipo [[Ronnie Peterson]] cualificaron 1º e 2º.
Liña 58:
A carreira estaba programada para comezar ás 11 da mañá do domingo, tres horas antes do habitual, a causa da calor, cos 30 minutos de quecemento previstos para as 7:45 am. Aparentemente ''demasiado'' cedo para o piloto de [[WilliamsF1|Williams]] [[Jacques Laffite]], que chegou ao circuíto en [[pixama]].<ref name=Lang /> O [[warm-up]] foi atrasado e logo cancelado, debido a que unha carreira de 50 voltas de [[Can-Am]] o sábado danara o circuíto de tal xeito que as reparacións de urxencia duraran toda a noite, e continuaron ata 30 minutos antes do comezo da carreira (as reparacións incluiron unha [[retroexcavadora]] sacando o asfalto roto e substituindoo por [[cemento]] de secado rápido). Niki Lauda e Alain Prost trataron de organizar un boicot entre os pilotos, pero Rosberg insistíu en que debian competir.<ref name=Walker />
 
"Non sei a que ven tanto alboroto", dixo Rosberg. "Todos nos queixamos xusto a horaantes de inicioempezar e logo sairemos á carreira como de costume. Percorremos todoChegamos esteata camiñoaquí e todo esta listo para a carreira. Con boa superficie ou sen superficie na pista, sabedes tan ben como eu, que imos disputar a carreira".<ref name = Schot>{{cite journal| last = Schot | first = Marcel |title= A Race to Remember |work=Atlas F1|volume=6 |issue=38 |url= http://www.atlasf1.com/2000/usa/preview/schot.html |publisher= Kaizar.Com, Incorporated |accessdate=5 December 2009}}</ref>
 
[[Bernie Ecclestone]] non quería ter 90.000 fans decepcionados no circuíto, nin aos espectadores de todo o mundo, polo que a carreira iniciouse con [[Larry Hagman]] ([[JRJ.R. Ewing]] na serie de televisión '' [[Dallas (serie de televisión)|Dallas]]'') axitando a bandeira verde para iniciar a volta de quecemento.
 
Mansell levouliderou case a metade da carreira dadesde a súa primeira pole position. [[Derek Warwick]] alcanzaron de Angelis, cuxo motor estaba sufrindo dun fallo de aceso, e tiraron xunto Mansell varias veces, pero non podía moverse. Retirouse logo dun intento de pasar na volta 11 deu lugar a unha volta. Lauda foi o seguinte en desafiar Mansell, pero foi aprobada por de Angelis cando o seu motor comezou a executarse nos seis cilindros.
 
Os cinco primeiros coches (Mansell, de Angelis, Lauda, ??Rosberg, Prost) estaban agora funcionando como grupo, e na volta 14, Rosberg pasaronpasou Lauda polo terceiro e pecharon cun alza nos dous lotos. Pasou de Angelis na volta 18, e pronto estaba buscando un camiño máis aló de Mansell. Arnoux, con cuarto clasificado, fora incapaz de iniciar o seu coche na parrillagrella, e comezou a carreira desde a parte traseira dado manadagrupo. Ao final da primeira volta, xa pasara sete coches e agora elxunto ea Piquet sepechaban pechadura noo grupo de líderes.
 
Rosberg, logo dos lugares comerciais brevemente con Prost, que conseguira por Lauda e De Angelis, finalmente obrigou Mansell nun erro o suficientemente grande para que el tome a iniciativa. Dentro de tres voltas, Mansell, cuxos neumáticospneumáticos dianteiros estaban desaparecendo rápidamente, caeraperdera tres máis lugares máis antes de entrar en boxes na volta 38. Piquet converteuse no noveno coche aen retirarse debido aoa un contacto coa parede, e Arnoux trasladado aos cinco primeiros.
 
Prost tomou a iniciativa de Rosberg na volta 49, e rápidamente abriu ununha ventaxe de 7,´5 segundos de vantaxe, pero oito voltas máis tarde chegou atocou un muro e danou unha llanta. Rosberg herdou unha vantaxe de 10 segundos sobre Arnoux, e, en parte grazas a un sistema de refrigeraciónrefrixeración condutor gorro especial, que se celebrou a marcar a súa única vitoria do ano para Williams, xa que se alcanzou o límite de dúas horas unha volta por baixo da programado 68.
 
De Angelis chegou a casameta terceiro, cómodamente por diante de Laffite no segundo Williams. De Angelis 'compañeiro Mansell fixo contacto coa parede. Mansell en inercia ao redor dos cintos da última esquina, visera cara arriba e os asentos colgantes sobre o lado do coche. Como o seu coche freou na recta final, saltou do seu negro Lotus e tratou de empuxalo ata o final, pero derrubouse de agotamiento e a calor opresivo antes de chegar á liña de meta. El clasificouse sexto, tres voltas atrás.
 
O agobiante calor foi un factor dopara que o [[Gran Premio de Dallas]] converterseconverterase nun feito illado, e o evento foi reemplazadosubstituido poloo ano seguinte anopolo [[Gran Premio de Australia de 1985|Gran Premio de Australia]]. A Fórmula Un desde entónnon volveu ao estado de Texas, séata dao [[Gran Premio dos Estados Unidos]] ende {{f1|2012}}]] no recentemente construído [[Circuíto das Américas]], situado na capital do estado deen [[Austin, Texas|Austin]].
 
== Clasificación ==
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/wiki/Gran_Premio_de_Dallas_de_1984»