Ebolavirus: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Cambio o modelo: Cite book
m Bot: Cambio o modelo: Cite journal
Liña 21:
 
O nome ''Ebolavirus'' deriva do [[río Ebola]] (ás veces ortografado Ébola) da [[República Democrática do Congo]] (antes Zaire), onde foi descuberto, e o sufixo [[taxonomía|taxonómico]] de xénero ''-virus''.<ref name="KuhnArch" /> O xénero foi introducido en 1998 coa denominación "virus de tipo Ébola" (''"Ebola-like viruses"'').
<ref>{{citeCita journalpublicación periódica
|last1=Pringle
|first1=C. R.
Liña 32:
|pmid = 9742051
|doi=10.1007/s007050050389
}}</ref> En 2002 o nome cambiouse a ''Ebolavirus''<ref>{{citeCita journalpublicación periódica
|last1=Mayo
|first1=M. A.
Liña 92:
As cinco especies caracterizadas de ebolavirus, que cada unha contén un só virus, son:
 
; ''[[virus Ebola|Ebolavirus Zaire]]'' (contén o virus Ebola, EBOV): Tamén chamado simplemente virus Zaire ou [[virus Ebola]], EBOV, que ten a maior taxa de mortalidade, de ata o 90% nalgunhas epidemias, cunha media do 83% nos últimos 27 anos. Houbo máis estalidos epidémicos do ebolavirus Zaire que de calquera das outras especies. O primeiro ocorreu en 1976 en [[Yambuku]].<ref>{{CiteCita journalpublicación periódica|author=Isaacson, M; Sureau, P; Courteille, G; Pattyn, SR;|title=Clinical Aspects of Ebola Virus Disease at the Ngaliema Hospital, Kinshasa, Zaire, 1976|url=http://www.itg.be/ebola/ebola-12.htm|accessdate=2009-07-08|ref=harv}}</ref> Os síntomas lembraban aos da [[malaria]], e aos pacientes se lles deu [[quinina]]. A tansmisión foi atribuída á reutilización de agullas non esterilizadas e a un contacto persoal estreito. É o causante da epidemia de 2014, a máis grave ata o momento.
 
; ''[[virus Sudán|Ebolavirus Sudán]]'' (contén o virus Sudán, SUDV): Igual que o virus Zaire, o SUDV apareceu en 1976, e ao principio pensouse que era identico á especie Zaire.<ref name=Lancet2011> Feldmann, H.; Geisbert, T. W. (2011). "Ebola haemorrhagic fever". The Lancet 377 (9768): 849–862. doi:10.1016/S0140-6736(10)60667-8. PMID 21084112.</ref> O SUDV crese que empezou en traballadores dunha fábrica de algodón en Nzara, [[Sudán]] (hoxe en [[Sudán do Sur]]), e o primeiro caso foi o dun traballador exposto a un reservorio natural potencial. Os científicos examinaron os insectos e outros animais locais, mais ningún deu positivo para o virus. O portador aínda é descoñecido. A falta de barreiras contra o contaxio durante a atención médica (ou "illamento de camas") facilitou o espallamento da enfermidade. O estalido máis recente ocorreu en 2004. Confirmáronse 20 casos en Yambio, Sudán, dos que cinco morreron. As taxas medias de mortalidade da infección por SUDV foron o 54% en 1976, o 68% en 1979, e o 53% en 2000 e 2001.
Liña 100:
; ''[[virus Taï Forest|Ebolavirus Bosque Taï]]'' (contén o virus Bosque Taï, TAFV): Antes denominado ''Côte d'Ivoire ebolavirus'', descubriuse nos [[chimpancé]]s do [[Parque Nacional de Taï]] de [[Costa do Marfil]], [[África]], en 1994, polo que se lle acabou chamado virus Bosque Taï (ou Taï Forest). As [[autopsia]]s mostraron que o sangue no corazón tiña cor castaña; non había signos evidentes nos órganos; e nunha das necropsias os pulmóns estaban cheos de sangue. Os estudos dos tecidos extraídos dos chimpancés mostraron resultados similares aos dos casos humanos do brote de Ebola de 1976 en Zaire e Sudán. A medida que se atoparon máis chimpancés mortos, moitos deron positivo para o Ebola utilizando técnicas moleculares. A fonte dos virus crese que foi a carne de monos colobos occidentais infectados (''[[Procolobus badius]]'') que os chimpancés depredaron. Unha das científicas que realizaron as autopsias dos chimpancés infectados contraeu o Ebola, e desenvolveu síntomas similares aos do [[dengue]] aproximadamente unha semana despois de que realizase a autopsia, tardou en curar seis semanas desde a infección, das cales dúas foron de hospitalización.<ref>{{Cita libro|last=Waterman|first=Tara|title=Ebola Cote D'Ivoire Outbreaks|url=http://virus.stanford.edu/filo/eboci.html|accessdate=2009-05-30|year=1999|publisher=Stanford University}}</ref>
 
; ''[[virus Bundibugyo|Ebolavirus Bundibugyo]]'' (contén o virus Bundibugyo, BDBV): En 2007, confirmouse un estalido epidémico de [[enfermidade do virus Ebola|febre de Ebola]] no [[distrito de Bundibugyo]] en [[Uganda]]. A [[Organización Mundial da Saúde]] confirmou a presenza desta nova especie unha vez que se realizaron probas ás mostras nos Laboratorios de Referencia Nacionais dos Estadsos Unidos e nos [[Centers for Disease Control and Prevention|CDC]]. En 2008, anunciouse o fin da epidemia en Bundibugyo.<ref>{{Cita novas|título=End of Ebola outbreak in Uganda|editor=World Health Organization|data=2008-02-20|url=http://www.who.int/csr/don/2007_02_20b/en/index.html}}</ref> Un estudo epidemiolóxico realizado pola OMS e o ministerio ugandés de Sanidade determinou que houbera 116 casos confirmados e probables da nova especie de Ebola, e que a taxa de mortalidade fora do 34% (39 falecidos).<ref>{{CiteCita journalpublicación periódica|author=Wamala, J; Lukwago, L; Malimbo, M; Nguku, P; Yoti, Z; Musenero, M; Amone, J; Mbabazi, W; Nanyunja, M; Zaramba, S; Opio, A; Lutwama, J; Talisuna, A; Okware, I;|title=Ebola Hemorrhagic Fever Associated with Novel Virus Strain, Uganda, 2007–2008 | year = 2010 | journal = Emerging Infectious Disease | volume = 16 | issue = 7 | url = http://www.cdc.gov/eid/content/16/7/1087.htm | accessdate = 2010-06-24|ref=harv }}</ref>
 
== Evolución ==
Liña 106:
 
== Investigacións ==
Un estudo de 2013 illou [[anticorpo]]s de [[Megaquirópteros|morcegos da froita]] en [[Bangladesh]] específicos contra os virus Ebola Zaire e Reston, identificando así potenciais hóspedes víricos e signos da presenza de filovirus en Asia.<ref>{{citeCita journalpublicación periódica|url=http://wwwnc.cdc.gov/eid/article/19/2/12-0524_article|title=Ebola Virus Antibodies in Fruit Bats, Bangladesh|publisher=CDC|year=2013|journal=Emerging Infectious Disease|volume=19|issue=2|authors=Kevin J. Olival, Ariful Islam, Meng Yu, Simon J. Anthony, Jonathan H. Epstein, Shahneaz Ali Khan, Salah Uddin Khan, Gary Crameri, Lin-Fa Wang, W. Ian Lipkin, Stephen P. Luby, and Peter Daszak|doi=10.3201/eid1902.120524}}</ref>
 
== Notas ==