Batalla de Teruel: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Bot - formateo de números según Wikipedia:libro de estilo; cambios estética |
m Bot - formateo de números según Wikipedia:libro de estilo; cambios estética |
||
Liña 18:
|comandante2 = [[Juan Hernández Saravia]]
|comandante3 =
|soldados1 = 20
|soldados2 =77
|soldados3 =
|baixas1 = Miles de mortos,<br/ >varios avións<br />derribados
|baixas2 = Miles de mortos,<br/ >35% dos tanques e avións destruidos,<br/ >14
|baixas3 =
|campaña =
Liña 38:
== As forzas en combate ==
O '''Exército Republicano''' contaba cuns 90
A '''forza nacionalista''' contaba cuns
Teruel atopábase defendida por unha liña de trincheiras e aramados que foran preparadas tempo antes, ao considerarse que representaba un saínte moi ameazado polos republicanos.
Liña 66:
Os bombardeos aéreos sobre as posicións republicanas son os máis duros que ata ese momento sucedéronse na guerra, empregándose con especial éxito á [[Lexión Cóndor]], que debe paralizar os seus ataques os días [[31 de decembro]] e [[1 de xaneiro]] debido á ventisca que impide voar.
O XXII Corpo de Exército republicano será chamado a defender o centro urbano mentres que o resto de unidades retírase a posicións estratéxicas. O [[2 de xaneiro]] as tropas nacionalistas tratan de entrar en Teruel, pero o xeneral Saravia ordena a voadura das pontes e fracasa a ofensiva. Ao mando de varios corpos de exército, cuns 100
O [[17 de xaneiro]] toman as posicións altas dos arredores da cidade, que os republicanos non conseguen soster a pesar de realizar grandes labores de fortificación. Medio milleiro de pezas de artillería e medio centenar de avións atacan as posicións dos arredores da cidade. A marxe dereita do Río Alfambra atópase en poder do exército nacionalista o [[22 de xaneiro]]. Agora os republicanos son asediados e os nacionalistas sitiadores. Con todo, a defensa da urbe é forte, e tras unha semana de combates as posicións apenas se moven.
Liña 72:
O [[25 de xaneiro]] os republicanos lanzan unha ofensiva para romper o cerco. Ambos os bandos sofren considerables problemas de todo orde para manter activos os seus exércitos, dada a intensidade do frío e as penosas condicións do combate. Durante tres días as baixas multiplícanse en ambos os bandos e prodúcense choques corpo a corpo nos arredores de Teruel. Os máis de 100 tanques [[Tanque T-26|T-26]] republicanos mostran gran capacidade pero, pola contra, a aviación e artillería nacionalista son máis efectivas. O [[29 de xaneiro]] lóitase corpo a corpo nos arredores da cidade, a baioneta calada.
O [[7 de febreiro]] as tropas nacionalistas deciden facer unha operación envolvente que levante o ''statu quo'' de xaneiro e, polo norte, rompen a fronte republicana, pasando o río Alfambra. O [[19 de febreiro]] chega o V Corpo de Exército republicano, pero é tarde. O día 20 a fronte está pechado e as tropas republicanas cercadas sen subministracións. Os nacionalistas entran en Teruel e a resistencia é moi débil. Os republicanos reciben orde de retirarse por parte de «[[O Campesiño]]», non compartida polo xeneralato republicano, pero é case imposible saír do cerco e máis de 14
== As consecuencias ==
| |||