Pasaporte: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 1:
{{Sen notas}}{{Ortografía}}
[[Ficheiro:Interna_Folder.jpg|miniatura|Capa de pasaporte brasileiro.]]
Liña 85:
== Restricións gobernamentais e casos especiais ==
A maioría dos países recoñece os pasaportes de case todas as nacións, pero hai un número de excepcións. Xeralmente esas excepcións acontecen cando un país non recoñece un territorio coma estado soberano. Algúns países tamén declinan pasaportes que non ofrecen ao portador o dereito de vivir no país emisor.
Por non consideraren unha autoridade como país soberano pasaportes non son aceptados sendo iso unha política aplicada por moitos países, aínda así fanse algunhas concesións no caso por exemplo das persoas envolvidas en negociacións diplomáticas e daqueles ofrecendo axuda humanitaria. Dous dos exemplos de non recoñecemento dun pasaporte, son os de Hong Kong e Macau, rexións de administración especial da China.
Liña 97 ⟶ 98:
Sobre os auspicios das súas leis básicas, [[Hong Kong]] e [[Macau]] posúen a autoridade de emitir pasaportes, realizar acordos, abolir requirimentos de visto para outros países e exercer o control de inmigración en nacionais estranxeiros. Pasaportes emitidos polas respectivas administracións especiais declaran que o portador é cidadán chinés co dereito de domicilio na provincia emisora. O congreso nacional da China tamén delegou poderes a Hong Kong e Macau para administraren as leis de [[nacionalidade]] chinesas nos seus respectivos dominios.
A [[República Popular da China]] non recoñece á [[República da China]] como un estado soberano, considerando Taiwán (Formosa) unha parte de seu territorio. Pola súa parte a República da China baseada en Taiwán desde 1949 non renunciou a reivindicación da China Continental. A despeito do feito de presenza mutua de control de
Un residente de Taiwán entrando na China continental usa un permiso especial emitido polas autoridades de seguranza do continente e xeralmente tramitan ese permiso en Hong Kong ou Macau. No porto de entrada en Taiwán, hai unha
Mesmo os cidadáns de etnia chinesa en Hong Kong, que ostentan pasaporte nacional británico ultramarino ou pasaporte de cidadán británico, moitos sobre os auspicios do programa instituído polo Reino Unido en 1990, son considerados pola República Popular da China coma seus nacionais, por iso non recoñecen eses pasaportes portados así como non recoñecen a dupla nacionalidade. Estas persoas usan o Permiso de Retorno para entrar na China desde a devolución.
Os residentes de Hong Kong non
=== Chipre ===
A [[República Turca de Chipre do Norte]] emite pasaportes, mais
A República do Chipre tamén recusa a entrada de detentores de pasaporte iugoslavo, ''que presente un carimbo* de renovación co nome Macedonia'' (ver [[FYROM]]).
=== Israel ===
Moitos países árabes non permiten a entrada de persoas con evidencias de estadías en Israel, ou a presenza de [[visa|vistos]] deste estado usados ou non nos seus pasaportes, desde que non recoñecen a existencia do estado de Israel. Para axudar aos estranxeiros a desvencellárense destas restricións, o estado de Israel non carimba* os pasaportes na entrada ou sequera pide [[visa|vistos]] previos, facendo que fique difícil para os países restrinxentes a identificación daqueles cidadáns que alá estiveran. Moitas destas nacións poden bloquear a entrada dun estranxeiro con pasaportes con carimbos* de saída de cidades xordanas ou exipcias fronteirizas con Israel.
Países de maioría musulmá que '''non''' aceptan pasaportes de Israel son:
Liña 142 ⟶ 143:
=== España e Xibraltar ===
O goberno da [[España]] ten adoptado unha política de non aceptar pasaportes británicos emitidos en [[Xibraltar]], baseado no feito de non considerar ao goberno da rexión coma unha autoridade legalmente emisora de tales documentos. Consecuentemente algúns cidadáns de Xibraltar foron rexeitados na fronteira de España ao portar estes documentos.
=== Tonga ===
Liña 173 ⟶ 174:
* Rusia e algúns dos países formadores da antiga Unión Soviética (require documento de identidade).
Moitos nacionais latino-americanos poden viaxar dentro de súas respectivas áreas económicas rexionais apenas coas súas identidades oficiais. O [[MERCOSUR]]: [[Brasil]], [[Arxentina]], [[Paraguai]], [[Uruguai]] e [[Venezuela]], a Comunidade Andina de Nacións: [[Bolivia]], [[Perú]], [[Ecuador]], [[Colombia]] e [[Venezuela]]. Hai aínda casos en que acordos bilaterais tamén garanten ese privilexio, algúns exemplos son os existentes entre o Chile e o Perú e o de Brasil e Chile. Hai unha intención de que iso se estenda a toda a América do Sur a través da nova [[Comunidade
==== Unión Europea, Área Económica Europea e tratado de Schengen ====
Liña 179 ⟶ 180:
Os cidadáns da Área Económica Europea (Unión Europea máis [[Islandia]], [[Liechtenstein]], [[Noruega]] e [[Suíza]]), gozan do dereito de viaxar e traballar libremente en calquera país da Unión, salvo algunhas disposición transitorias que poidan restrinxir os dereitos dos cidadáns dos novos estados membros para traballar noutros países.
Alén diso, algúns países asinaron o [[tratado de Schengen]] onde non se implementan* controis fronteirizos entre os membros, a menos que se apliquen condicións excepcionais. A maioría dos países da Unión Europea e Suíza asinaron o acordo.
=== Refuxiados e persoas sen estado ===
Liña 190 ⟶ 191:
* [[Nacionalidade]]
* [[Visto]]
* [[Tratado de Schengen]]
* [[DNI]]
=== Ligazóns externas ===
* [http://www.mir.es/SGACAVT/pasaport/clases_y_requisitos.html Ministerio del Interior de España] {{Ligazón morta}}
* [http://www.dpf.gov.br Departamento de Polícia Federal do Brasil]
* [http://www.mai.gov.pt/data/002/001/index.php?x=govcivis Ministério da Administração Interna - Governos Civis]
|