Alcohol: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Elisardojm (conversa | contribucións)
→‎Química orgánica: +tradución de es.wiki
Elisardojm (conversa | contribucións)
→‎Química orgánica: tradución es.wiki
Liña 39:
=== Formulación ===
Os monoalcois derivados dos alcanos responden á [[fórmula química|fórmula xeral]] '''C<sub>n</sub>H<sub>2n+1</sub>OH'''.
 
=== Propiedades xerais ===
Os alcois adoitan ser [[líquido]]s incoloros de cheiro característico, [[soluble]]s na auga en proporción variable e menos [[densidade (física)|densos]] que ela. Ó aumentar a masa molecular, aumentan os seus puntos de fusión e ebulición, podendo ser sólidos a temperatura ambiente (p.e. o pentaerititrol funde a 260&nbsp;°C). A diferenza dos [[alcano]]s dos que derivan, o grupo funcional hidroxilo permite que a molécula sexa soluble en auga debido á similitude do grupo hidroxilo coa molécula de auga e permítelle formar [[ligazóns de hidróxeno]]. A solubilidade da molécula depende do tamaño e forma da cadea alquílica, xa que a medida que a cadea alquílica é máis longa e máis voluminosa, a molécula tenderá a parecerse máis a un hidrocarburo e menos á molécula de auga, polo que a súa solubilidade será maior en disolventes apolares, e menor en disolventes polares. Algúns alcois (principalmente polihidroxílicos e con aneis aromáticos) teñen unha densidade maior que a da auga.
 
O feito de que o grupo hidroxilo poida formar ligazóns de hidróxeno tamén afecta ós puntos de fusión e ebulición dos alcois. A pesar de que a ligazón de hidróxeno que se forma sexa moi débil en comparación con outros tipos de ligazóns, fórmanse en gran número entre as moléculas, configurando unha rede colectiva que dificulta que as moléculas poidan escapar do estado no que se atopen (sólido ou líquido), aumentando así os seus puntos de fusión e ebulición en comparación cos alcanos correspondentes. Ademais, ambos os puntos adoitan estar moi separados, polo que se empregan frecuentemente como compoñentes de mesturas anticonxelantes. Por exemplo, o 1,2-etanodiol ten un punto de fusión de -16&nbsp;°C e un punto de ebulición de 197&nbsp;°C.
 
== Fontes ==