Southern blot: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 5:
| journal = [[Journal of Molecular Biology]]| volume = 98| issue = 3| pages = 503–517| issn = 0022-2836| doi = 10.1016/S0022-2836(75)80083-0| pmid = 1195397}}</ref> O Southern blot combina a transferencia de fragmentos de ADN separados por [[electroforese en xel de agarosa|electroforese]] a unha membrana filtrante e a posterior detección dos fragmentos por [[hibridación de sondas]].
Outros métodos de [[Blot (bioloxía)|blotting]] ou transferencia, como o [[western blot]],<ref>{{cite journal | last1 = Towbin | first1 = | last2 = Staehelin | first2 = T | last3 = Gordon | first3 = J | display-authors = 3 | last4 = et al | year = 1979 | title = Electrophoretic transfer of proteins from polyacrylamide gels to nitrocellulose sheets: procedure and some applications | url = | journal = PNAS | volume = 76 | issue = 9| pages = 4350–4 | doi = 10.1073/pnas.76.9.4350 | pmid = 388439 | pmc=411572}}</ref> [[northern blot]], [[eastern blot]] e [[southwestern blot]], que empregan principios similares, pero
| last = Burnette
| first = W. Neal
Liña 20:
== Método ==
# Utilízanse [[endonuclease de restrición|endonucleases de restrición]] para cortar febras de ADN de alto peso molecular en fragmentos máis pequenos.
# Os fragmentos de ADN son despois sometidos a [[electroforese en xel de agarosa]] para separalos por tamaño.
# Se algúns dos fragmentos de ADN son maiores de 15 [[par de bases|kb]], entón antes de iniciar o Southern blot, o xel pode tratarse cun ácido, como [[ácido clorhídrico|HCl]] diluído. Este [[Despurinación|despurina]] os fragmentos de ADN, rompéndoo en fragmentos máis pequenos, por tanto, o que facilita unha transferencia máis eficiente desde o xel á membrana.
# Se se utilizan métodos de transferencia alcalina, o xel de ADN colócase na solución alcalina (que xeralmente contén [[hidróxido de sodio]]) para que se desnaturalice (separe) a [[dobre hélice]] do ADN. A desnaturalización nun entorno alcalino pode mellorar a unión dos residuos de [[timina]] cargados negativamente do ADN a grupos amino cargados positivamente de membrana, separándoo en febras monocatenarias de ADN para posteriormente [[hibridación de ácidos nucleicos|hibridalos]] á sonda (ver máis abaixo), e destrúe calquera ARN residual que puidese estar aínda presente no ADN. Porén, a elección dos métodos de transferencia neutra en vez da alcalina, é a miúdo empírica e pode das resultados equivalentes.{{Citation needed|date=February 2009}}
# Sitúase unha lámina de membrana de [[nitrocelulosa]] (ou, alternativaemnte de [[nailon]]) na parte superior (ou debaixo dependendo da dirección da transferencia) do xel. Aplícase uniformemente presión ao xel (usando succión ou situando unha morea de toallas de papel cun peso encima da membrana e o xel), para asegurar un bo e uniforme contacto entre o xelo e a membrana. Se se fai a transferencia por succión, úsase o tampón [[tampón SSC|20X SSC]] para asegurar o selado e impedir o secado do xel. O tampón transfire por [[capilaridade]] desde a rexión de alto [[potencial hídrico]] a unha rexión de baixo potencial hídrico (xeralmente tecidos de papel e papel de filtro) é despois usado paramover o ADN desde o xel á membrana; o ADN únese á membrana por interaccións de [[intercambio iónico]] debido á carga negativa do ADN e a podigtiva da membrna.
# A membrana é entón quentada ao baleiro nun forno de bsleiro ou normal a 80 °C durante 2 horas (condicións estándar; nitrocelulosa ou membrana de nailon) ou é exposta a [[radiación ultravioleta]] (membrana de nailon) para unir permanentemente o ADN transferido á membrana.
# A membrana é despois exposta a unha sonda de hibridación, que é un fragmento de ADN monocatenario cunha secuencia específica cuxa presenza no ADN diana debe determinarse. A sonda de ADN está etiquetada para que poida detectarse, xeralomente incorporándolle marcaxe [[radioactividade|radioactiva]] ou [[fluorescencia|fluorescente]] ou unha [[hibridación in situ cromoxénica|tinguidura cromoxénica]]. Nalgúns casos, a sonda de hibridación pode ser de ARN en vez de ADN. Para segurar a especificidade da unión da sonda á mostra de ADN, os métodos de hibridación máis comúns usan ADN de esperma de [[slalmón]] ou de [[arenque]] para bloquear a superficie da membrana e o ADN diana, [[formamida]] desionizada, e [[deterxente]]s como o [[dodecil slfato sódico|SDS]] para reducir a unión non específica da sonda.
# Despois da hibridación, lávase o exceso de sonda da membrana (normalmente usando [[tampón SSC]]), e o patrón de hibridación visualízase cunha película de [[raios X]] por [[autorradiografía]] no caso de sondas radioactivas ou fluorescentes, ou pola aparición de color namembrana se se utiliza o método cromoxénico.
== Resultados ==
|