Partícula subatómica: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
corrixo *cientistas e outros |
|||
Liña 3:
Unha '''partícula subatómica''' é unha partícula máis pequena que un [[átomo]]; pode ser [[partícula elemental|elemental]] ou [[partícula composta|composta]]. A [[física de partículas]] e a [[física nuclear]] interésanse polo estudo destas partículas, as súas interaccións e a materia constituída por elas que non se agregan en átomos.
Estas partículas inclúen constituíntes atómicos como [[electrón]]s, [[protón]]s e [[neutrón]]s. Os protóns e neutróns son partículas compostas, xa que están constituídas por [[quark]]s. Un protón consiste en dous quarks de arriba e un quark de abaixo Os quarks mantéñense unidos mediante partículas chamadas [[gluón]]s. Existen seis tipos diferentes de quarks, que teñen os estraños nomes de quark de arriba, quark de abaixo, quark estraño, quark
Outras partículas inclúen os [[fotón]]s e [[neutrino]]s, que se producen abondosamente no sol. Porén, a maioría das partículas descobertas e estudadas non se atopan en condicións normais na terra. Prodúcense nos [[raio cósmico|raios cósmicos]] e durante procesos de separación en [[acelerador de partículas|aceleradores de partículas]]. Existen ducias doutras partículas subatómicas.
Estas partículas foron descobertas a partir do final do século XIX. No decorrer do século XX foi comprobada a existencia de aproximadamente 200 destes corpúsculos e as leis que gobernan as súas inter-relacións e interaccións. A súa cantidade e complexidade levou ao desenvolvemento de formulacións matemáticas cada vez mais complexas na tentativa de predicir o seu comportamento. Actualmente, os estudiosos, a través de exercícios teóricos e experimentos prácticos buscan teorías para unificar e simplificar o estudo da estrutura universal, cuxo tecido se desdobra a cada nova descoberta.▼
== Descubrimento ==
Os físicos que descobriron algúns destas partículas, utilizaron nomenclaturas que poden ser consideradas ou soar estrañas. Porén, analizando máis profundamente, observaremos que os quarks, por exemplo, chamados quark superior, quark do fondo, quark estraño, quark encanto, teñen razóns para receberen estes nomes. Estas nos dan unha idea aproximada das propiedades singulares deses corpúsculos.▼
▲Estas partículas foron descobertas a partir do final do século XIX. No decorrer do século XX foi comprobada a existencia de aproximadamente 200 destes corpúsculos e as leis que gobernan as súas inter-relacións e interaccións. A súa cantidade e complexidade levou ao desenvolvemento de formulacións matemáticas cada vez mais complexas na tentativa de predicir o seu comportamento. Actualmente, os
▲Os físicos que
A primeira destas partículas, o [[electrón]], foi foi descoberta en [[1897]] por [[Joseph John Thomson]]. [[Ernest Rutherford]], bombardeando unha chapa metálica con [[partícula alfa|partículas alfa]] descobriu que apenas unha pequena fracción delas sofría desvío de traxectoria. Con isto concluíu que as partículas que non se desviaban non encontraban no metal obstáculo que causase a deflexión da súa traxectoria. Desta forma, creou un modelo no cal os electróns xiraban en torno do núcleo atómico, que considerou a rexión central do átomo e onde se situaba a maior parte da masa atómica.▼
▲A primeira destas partículas, o [[electrón]], foi
O modelo de Rutherford baseábase en órbitas electrónicas, isto é, comparábeis a un sistema planetario. Chegou á conclusión de que a maior parte do átomo se encontra baleira, estando practicamente a totalidade da súa masa no núcleo, sendo este en torno de dez mil veces menor que o átomo.
Despois
== Clases de partículas subatómicas ==
| |||