Foca común: Diferenzas entre revisións

A '''foca común''', ''Phoca vitulina'', é unha especie de [[mamífero]] [[carnívoros|carnívoro]] [[pinnípede]] da [[familia (bioloxía)|familafamilia]] dos [[fócidos]] que habita ao longo do litoral dos mares temperadodstemperados e fríos do [[hemisferio norte]].

A poboación mundial estímase que é de entre os 400 000 e os 500 000 individuos, estando ameazadas algunasalgunhas das súas subespecies en certos hábitats.<ref name=U>Thompson, D. & Härkönen, T. (2008): [http://www.iucnredlist.org/details/17013/0 ''Phoca vitulina''] na ''Lista vermella'' de especies ameazadas da [[UICN]].</ref>

A especie foi descrita en [[1758]] por [[Linneo]] na 10ª edicónedición do seu ''[[Systema Naturae]]'',<ref name=L>Linnaeus, C. (1758).</ref> que a integrou dentro do xénero ''[[Phoca]]'' por el creado para incluír a varios mamíferos mariños coñecidos na súa época e que non clasificara canda os [[cetáceos]].

Porén, a dinámica das poboacións nesta zona variaron profundamente desde aqueles tempos, con caídas recentes a gran escala nas subpoboacionessubpoboacións do norte do [[Reino Unido]], e aumentos rápidos da poboación, imnterrompidosinterrompidos por descensos imprortantesimportantes debido ás enfermidades no [[mar de Wadden]], as do sur de [[Inglaterra]], [[Kattegat]] e [[Skagerrak]], e un aumento gradual despois de a case extinción na década de 1970 no Báltico. En xeral, a poboación de ''P. v. vitulina'' aumentou desde a década de [[1970]].<ref name=U/>

Na zona sur da área de distribución, desde mai máis ou menos tempo, rexístrase unha regresión continua da poboación. Dúas das colonias situadas no [[canal da Mancha]], a da [[illa de Wight]] e da baía de [[Somme]], desapareceron na actualidade. Esta últimnaúltima contaba con con b moitlosmoitos centos de animais a principios do [[século XIX]] e só con algunhas decenas a finais do mesmo. A súa caza, e as molestias continuas que sufría, fixeron que deixase de reproducirse contra [[1930]]. Así mesmo, constatouse que se produciu una diminución alarmante nas costas do mar do Norte. No delta do [[río Rin|Rin]] o número de focas decaeu de 800 en [[1959]] a menos de 50 en [[1971]], e no mar de Wasdden nese mesmo ano non se contaban más de 233 animais, mentres que eran máis de 1 000 algúns anos antes. O principal factor desta regresión parece ser que foi a acción dos [[contaminación|contaminantes]] sobre a fecundidade.<ref name=DR/>

AínaAínda que a área de distribución se estende até [[Portugal]], parece que nunca existiu unha colonia de reprodución máis meridional que a citada do Somme. As observacións feitas nas costas francesas da Mancha e o AtlénticoAtlántico, ou máis ao sur ([[España]], Portugal), mostran que se trata con frecuencia de indiviuosindividuos xuvenís e, raramente, adultos erráticos.<ref name=DR/>

As pricipaisprincipais característiucascaracterísticas da foca común son as seguintes:<ref name=DR/> <ref name=MG/>

* As extermidadesextremidades anteriores son de tamaño reducido en comparación co corpo. Os dedos preséntanse nunha orde de tamaños decrecente, e están armados con uñas, de forma triangular, agudas, dun tamaño similar ao do dedo, pero pouco visíbeis porque sobrepasan pouco a pelaxe das patas. As aletas posteriores teñen o segundo e o quinto dedo de tamaño similar. A cola é reducida, aínda que robusta.

* A cor da pelaxe, similar en ambos os sexos, é moi variábel. En xeral é máis escura na rexión dorsal que na ventral, e varía entre a amarela agrisada pálida á parda escura, coincon manchjasmanchas case negras, de formrforma a repartición irregulares, que destacan máis ou menos. claramente.

Os hábitos alimenticios foron ben estudados, e son moi amplos e variados: desde [[camaróns]] e outros [[crustáceos]] litorais, a [[peixes]] como [[anchoa]]s, [[robaliza]]s, [[arenque]]s, [[bacallao]]s e [[pleuronectiformes]], até [[lura]]s e outros [[cefalópodos]], que consomenconsumen conforme á súa dispoñibilidade segundo as estacións do ano.<ref name=DR/>

As crías acabadas de nacer teñen xa unha pelaxe análoga á dos aduiltosadultos, xa que a pelaxe branca embrionaria (tan apreciada polos [[caza de focas|cazadores de focas]] e os tratantes en peles) efectúase ''in utero'' ou poiucopouco despois do parto. Desde o nacemento, as pequenas focas —que miden paroximadamente 1 m e pesan 15 kg— xa son capaces de nadar. A lactancia faise na auga ou en terra firme e dura de 3 a 4 semanas, cando as crías teñen xa todos os seus dentes.<ref name=DR/>

Os principais [[depredación|depredadores]] das focas comúns son a [[candorca]], o [[tiburón branco]], o [[tiburón de Groenlandia]] e posibelmente outras especies de tiburóns, o [[león mariño de Steller]] e a [[morsa]], ademiasademais de [[aves]] como [[gaivota]]s, [[corvo]]s, e [[aguia]]s. Non hai información sobre a depredación do [[oso polar]] e o [[oso pardo]], pero ambos os dous son posíbeis depredadores de focas.<ref name=U/>

No ano[[2008]], a [[UICN]], tendo en conta o nivel global da poboación de ''Phoca vitulina'', cualificou a situación da especie como "LC" (''pouco preocupante''), cualificaciòncualificación que manmténmantén a día de hoxe ([[2013]]).<ref name=U/>