Lingua malaia: Diferenzas entre revisións

O grao ao cal utilizan ao malaio nestes países varía dependendo de circunstancias históricas e culturais. Bahasa Melayu é a lingua nacional en Malaisia, e converteuse na lingua oficial única en Malaisia do oeste en [[1968]], e en Malaisia do leste gradualmente a partir de [[1974]]. O inglés continúa, con todo, sendo amplamente utilizado en campos profesionais e comerciais e nas cortes superiores. A situación en Brunei é semellante á de Malaisia. En Singapur, o malaio foi historicamente a [[lingua franca]] entre a xente de diversas razas e nacionalidades. Aínda que sustiuídosubstituído nese caso en gran parte polo inglés, o malaio aínda conserva o estatuto da lingua nacional e o himno nacional, [[Majulah Singapura]], está enteiramente en malaio. A maioría dos residentes das [[Provincias de Tailandia|tres provincias]] máis situadas máis ao sur de [[Tailandia]], unha rexión que, para a maior parte, adoitaba ser parte dun sultanato malaio antigo chamado [[Provincia de Pattani|Pattani]], falan un dialecto de malaio, que é similar ao malaio de Kelantan, aínda que a lingua non ten ningún tipo recoñecemento oficial. Debido a contacto anterior coas [[Filipinas]], as palabras malaias - tales como hati do dalam (condolencia), luwalhati (gloria), hari do tengah (mediodía), sedap (delicioso) - desenvolvéronse e integraron no [[Lingua tagala|tagalo]] e outros idiomas filipinos. Pola contra, o indonesio fixo con éxito a lingua franca para as súas illas dispares e os grupos étnicos. En [[Timor Leste]], gobernado como provincia de Indonesia de [[1976]] a [[1999]], o indonesio fálase e recoñécese cumpridamente baixo a súa constitución como lingua de traballo.

A palabra de orixe malaiomalaia máis coñecida en galego é "[[orangután]]" (de ''orang hutan'', "home da selva").