Zante: Diferenzas entre revisións

| Maior Altura || 756 m. [[Monte Vrachionas]]

'''Zante''' ou '''Zacinto''' ('''Zakynthos'''), en [[lingua grega|grego]], ''Ζακύνθου'', é unha illa do grupo das [[illas Xónicas]] que conforma unha prefectura de [[Grecia]]. A capital é a cidade de '''Zakynthos''' tamén chamada ''Chora'', é dicir -a cidade-, que ten uns 15.000 habitantes. A illa e prefectura ten unha poboación de 42.000 persoas (102 hhab./km²) e uns 409 km². A súa liña costeira mide 123 km e mide uns 40 km de longo por 20 de ancho. O seu punto máis alto é o monte Vrachionas, de 758 metros. O nome deriva de [[Zakynthos]], fillo do lendario xefe de [[Arcadia]] [[Dardano]].

O nome orixinal da illa sería Hyrie, pero recibiu o de Zakynthos ([[latín]] '''Zacynthus''') porque foi [[colonización grega|colonizada]] por Zakynthos o fillo de Dardano, procedente de Psofis en Arcadia (polo que a acrópole da cidade de Zakynthos foi chamada Psofis). [[Tucídides]] di que a illa foi colonizada polos [[aqueo]]s do [[Peloponeso]] no segundo milenio antes da nosa era. A tradición di que a cidade fundou unha colonia, que foi [[Sagunt - Sagunto|Sagunto]], en colaboración con Rutulos de Ardea (supostamente antes da [[guerra de Troia]]). Os habitantes da illa foron hostís aos lacedemonios e a algúns fugitivos de [[Esparta]] que se refuxiaron en Zakynthos.

Na [[guerra do Peloponeso]] a illa foi aliada de [[Atenas]] e no [[-430|430 a.C.]] os espartanos atacaron a cidade. Pouco tempo despois os atenienses utilizárona de base naval na súa expedición a [[Pilos]]. No [[-415|415 a.C.]] foron aliados dos atenienses na [[expedición a Sicilia]]. Logo da guerra do Peloponeso a illa foi aliada de Esparta ([[-404|404]]-[[-373|373 a.C.]]).

No [[1185]] foi ocupada polo pirata [[Margaritone de Brindisi]], ao servizo dos normandos de [[Sicilia]] pero nacido na illa. No [[1194]] o emperador [[Enrique IV]]ocupou [[Nápoles]] e Margaritone, que desde o [[1192]] fora chamado conde de Malta, foi encarcerado. Enrique IV recoñeceu a soberanía bizantina de Zante (e [[Cefalonia]]), pero a posesión da illa (e de Cefalonia e [[Corfú]]) foi conservada polos xenros de Margaritone (en Cefalonia e Zante por [[Ricardo Orsini]] e en Corfú por Leone Vetrano). Os Orsini foron recoñecidos no [[1205]] como condes de Cefalonia e señores de Zante ao caer o Imperio como feudatarios de [[Venecia]], e impuxéronse logo de loitar cun pretendente feudataria do [[Imperio Latino]] no [[1224]]. Despois foron déspotas de [[Epiro]], e no [[1324]] Margarita Orsini recibiu a metade da señoría da illa en feudo de Nápoles e no [[1328]] o seu marido [[GuillermoGuillerme II Tocco]] (un nobre napolitano co que se casou cara ao [[1311]])recibiu a investidura por dereito uxor e gobernou a illa ata o [[1357]]; no [[1358]] á morte de [[Nicéforo II Orsini]] (fillo de [[Juan II Orsini]], que tiña a outra metade de Zante e toda Cefalonia) os seus dereitos pasaron a [[Leonardo I Tocco]], fillo de Guillermo II e de Margarita. No [[1386]] a soberanía retornou a Venecia e os [[Tocco]] continuaron como señores con [[Carlos I Tocco]] ([[1381]]-[[1429]]), [[Carlos II Tocco]] (1429-[[1448]]), [[Leonardo III Tocco]] (1448-[[1479]], baixo regencia da nai de 1448 ao 1[[460]]) e [[Antonio Tocco]] ([[1481]]-[[1485]]), mentres desde o 1479 ao 1481 en que foi ocupada polos [[imperio otomán|otománs]]. Venecia anexionouse a illa e dominouna despois do [[1485]].

=== Ligazóns externas ===