Sisto IV, papa: Diferenzas entre revisións

 

Como gobernante temporal, que construíu varias fortalezas nos Estados da Igrexa, '''Sisto IV''' comprometeuse na agresión de [[Venecia]] en contra do ducado de [[Ferrara]], acto que el mesmo incitara en [[1482]]; o seu ataque combinado foi rexeitado por unha alianza de [[Milán]], [[Florencia - Firenze|Florencia]] e o Rei de Nápoles, o seu aliado. Ao negarse a desistir das hostilidades que el había instigado, '''Sisto IV''' emitiu un [[interdito]] en contra de Venecia no ano [[1483]].

 

'''Sisto IV''', baixo presións políticas de [[Fernando II de Aragón]] (o cal ameazou con retirar apoio militar ao [[reino de Sicilia]]), emitiu unha [[Bula papal|bula]] na que daba poder os [[Reis Católicos]] para establecer o Tribunal da Inquisición en [[Castela - Castilla|Castela]], bula que chegou en [[decembro]] de [[1478]] baixo o nome en [[latín]] de ''Exigit sinceras devotionis affectus'', dita bula concedíalle aos reis nomear tres bispos ou arcebispos como [[inquisidor]]es en toda Castela, dando desta forma o comezo da [[Inquisición española|inquisición en España]]. Con todo, '''Sisto IV''' loitou en contra do protocolo e as prerrogativas da xurisdición; estivo insatisfeito cos excesos da [[Inquisición]] e tomou varias medidas para condenar os abusos que se rexistraron en [[1482]], aínda cando se coñece que vendeu indulxencias e, segundo dise, foi o pai do fillo da súa irmá. En asuntos eclesiásticos, '''Sisto IV''' instituíu a celebración do día da [[Inmaculada Concepción]] da [[Virxe María]] ([[8 de decembro]]). Anulou de xeito formal en [[1478]] os decretos reformistas do [[Concilio de Constanza]].

 

== Os cardeais de Sisto IV ==

Ao morrer '''Sisto IV''', o [[conclave]] de cardeais que se reuniu para elixir o seu sucesor sumaba trinta e dous integrantes, un número maior que o de calquera outro desde o final do [[século XII]]. Dos mesmos, soamente habían tres cardeais nomeados antes da época de [[Paulo II]] ([[1464]]-[[1471]]): os dous sobriños de [[Calisto III]] ([[1455]]-[[1458]]), Rodrigo e Luís Borgia, e o sobriño do papa [[Pío II]] ([[1458]]-[[1464]]), Francesco dei Nanni Todeschini de' Piccolomini. Atopábanse, ademais, seis cardeais nomeados por [[Paulo II]]: Thomas Bourchier, Oliviero Caraffa, Marco Barbo, Jean Balue, Giovanni Battista Zeno, e Giovanni Michiel. Os outros vinte e tres foron elevados a Cardeais por '''Sisto IV''': Giuliano della Rovere, Stefano Nardini, Pedro Gonsalvez de Mendoza, Giovanni Battista Cibo (que pronto se convertería no [[Inocencio VIII|Papa Inocencio VIII]]), Giovanni Arcimboldi, Philibert Hugonet, Giorgio dá Costa, Charles de Bourbon l'ancien, Pierre de Foix le jeune, Girolamo Basso della Rovere, Gabriele Rangoni, Pietro Foscari, Juan de Aragón, Raffaele Sansoni Riario, Domenico della Rovere, Paolo Fregoso, Giovanni Battista Savelli, Giovanni Colonna, Giovanni Conti, Juan Moles de Margarit, Giangiacomo Sclafenati, Giovanni Battista Orsini, e Ascanio Maria Sforza-Visconti.