Estados Xerais (Francia): Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Jglamela (conversa | contribucións)
Arranxos
Liña 1:
{{outroshomónimos|Estados Xerais (homónimos)}}
[[Ficheiro:Couder Stati generali.jpg|miniatura|380px|Inauguración dos derradeiros Estados Xerais en [[Versalles]] o [[5 de maio]] de [[1789]].]]
Os '''Estados Xerais''', na [[Francia]] do [[Antigo Réxime]], eran unha [[asemblea]] convocada polo [[rei]] de maneira excepcional e á que acodíanacudían representantes de cada [[estamento]]:
* o [[clero]] (primeiro estado),
* a [[nobreza]] (segundo estado), e os
Liña 10:
Eran unha asemblea excepcional (reuníronse tan só un total de 21 veces en 487 anos).
 
A súa xuntanza adoitaba facerse en épocas de grande crise [[política]] ou [[economía|financeira]] (particularmente en materia fiscal), para que o rei puiderapuidese coñecer a opinión dos representantes dos principais poderes do país para tomar unha decisión final.
 
Estaban compostos por deputados elixidos cun mandato dos seus electores, e a orde do día redactábase sobre a base dos "cadernos de queixas", (en [[lingua francesa|francés]], ''cahiers de doléances'') establecidos polos notábeis provinciais dos tres estamentos.
 
Reuníanse por "brazos", é dicir, por separado, e cada estamento contaba cun número igual de representantes. Debatíase, por tanto, por separado e cada estado emitía un voto, co que o clero e a nobreza, tradicionalmente aliados, non deixaban opción ao terceiro estado para que se escoitase a súa voz.
Liña 24:
En [[1789]], a [[Reino de Francia|monarquía francesa]], ao bordo da bancarrota e acantoada pola aristocracia rexionalista, trataba de encontrar un medio de salvación. Para iso, o [[5 de maio]] de [[1789]] Luís XVI convocou os Estados Xerais, cuxa función sería a de aprobar a achega de cada provincia en homes para a guerra e de diñeiro para o Estado.
 
A reunión foi moi controvertida polos problemas que se suscitaron entre os representantes dos privilexiados estamentos superiores, que se opuxeron ao novo sistema representativo, e os que ían en representación do pobo, queixándose estes últimos dos enormes privilexios que detentaban os primeiros, xa que se poñían de acordo en secreto para seguiren manténdoos.
 
Estas disputas reflectíronse na aparición dunha gran cantidade de panfletos que percorreron todas as cidades e vilas de Francia, nos cales poñíase de manifesto o descontento popular.