Revisión como estaba o 30 de xullo de 2013 ás 00:08 editar Elisardojm (conversa \| contribucións) 102.538 edicións *La Habana>A Habana ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 21 de abril de 2014 ás 12:50 editar desfacer Estevoaei (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 181.089 edicións lig int Edición máis nova →
Liña 7: Á morte de [[Fernando VII de España\|Fernando VII]] en [[1833]], estalou a [[Primeira Guerra Carlista]] e entre os partidarios da filla de Fernando [[Isabel II de España\|Isabel II]] (isabelinos) e os do seu tío e irmán de Fernando VII [[Carlos María Isidro de Borbón]] (carlistas); O'Donell, que tiña daquelas o grao de capitán, aliñouse co bando isabelino, a pesares de ter irmáns e ao seu propio pai no bando carlista. Por distintos feitos de armas no conflito, ascendeu sucesivamente a coronel, logo a brigadier e en xuño de [[1837]] a mariscal de campo. En [[1839]], é nomeado Capitán Xeneral de [[Aragón]], [[~~Valencia - València\|~~Valencia]] e [[Murcia]]. Ao vencer ao xeneral Cabrera en Lucena, concedéuselle o título de ''Conde de Lucena'' e ascendeu a tenente xeneral. Polas súas conviccións moderadas, tivo que emigrar a [[Francia]], tras a revolución progresista de setembro de [[1840]] que provocou a renuncia de [[María Cristina de Borbón-Dos Sicilias]] (nai de Isabel II) á Rexencia. Polas súas conviccións moderadas, tivo que emigrar a [[Francia]], tras a revolución progresista de setembro de [[1840]] que provocou a renuncia de [[María Cristina de Borbón-Dos Sicilias]] (nai de Isabel II) á Rexencia. En [[1841]] figura na conspiración moderada do xeneral Diego de León contra a Rexencia do xeneral [[Baldomero Espartero]]. Nela, O'Donell recibira o encargo de alentar a sublevación militar en [[Pamplona]], pero ao fracasar en [[Madrid]] o asalto ao Pazo Real, intentado por León o [[7 de outubro]], tivo que volver a refuxiarse en Francia.

Leopoldo O'Donnell: Diferenzas entre revisións