Revisión como estaba o 23 de agosto de 2013 ás 20:39 editar BotDHojalata (conversa \| contribucións) Bots 103.188 edicións m Simplificando redireccións cara a Estados Unidos de América ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 1 de marzo de 2014 ás 11:02 editar desfacer Miguelferig (conversa \| contribucións) 242.260 edicións mSen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 55: O paracetamol distribúese rapidamente por todos os tecidos. As concentracións son similares no sangue, a saliva e o plasma. A taxa de unión ás proteínas plasmáticas é baixa. A [[biodisponibilidade]] é moi elevada (próxima ao 100%), sendo a biodisponibilidade por vía oral do 75-85%. O paracetamol metabolízase principalmente a nivel do fígado. As dúas principais rutas metabólicas son a glucuro e sulfuroconxugación. Esta última vía satúrase rapidamente con doses superiores ás terapéuticas. Soamente unha pequena proporción se metaboliza mediante o sistema [[encima\|encimático]] do [[~~hemoproteína\|~~citocromo P450]] ~~P-450~~ no fígado, por acción das oxidasas mixtas, xerando un intermedio reactivo, N-acetilbenzoquinoneimida que en condicións normais é inactivado (se detoxifica) por reacción cos grupos [[Tiol\|sulfhidrilo]] do glutatión e eliminado nos ouriños conxugado con cisteína e ácido mercaptúrico. Pola contra, durante as intoxicacións graves aumenta a cantidade deste metabolito tóxico. Doses elevadas de paracetamol, saturan as súas outras dúas vías metabólicas e créase un exceso de N-acetilbenzoquinoneimida que esgota os niveis hepáticos de glutatión. Entón o metabolito pode reaccionar covalentemente con aminoácidos das encimas e proteínas hepáticas, ás que inactiva e chega a provocar necrose hepática aguda. Os nenos teñen unha menor capacidade de glucuronidación, o que os fai máis susceptibles a sufrir este trastorno. Liña 76: === Mecanismo da toxicidade === Como se mencionou anteriormente, o paracetamol é metabolizado a compostos inactivos por combinación con sulfato e [[ácido glucurónico]], sendo unha pequena parte metabolizada polo sistema do [[citocromo ~~P-450~~P450]]. Este oxida ao paracetamol para producir un [[intermedio]] moi reactivo, a imina N-acetil-p-benzoquinoneimina (NAPQI). En condicións normais, a NAPQI neutralízase por acción do [[glutatión]]. En episodios de toxicidade por paracetamol, as vías metabólicas do sulfato e a glucuronida satúranse e maior cantidade paracetamol desvíase ao sistema do citocromo ~~P-450~~P450 onde se produce NAPQI. Consecuentemente, as subministracións hepatocelulares de glutatión esgótanse e en NAPQI pode reaccionar libremente coas [[membrana celular\|membranas celulares]], causando amplos danos e morte de moitos hepatocitos, dando como resultado [[necrose]] hepática aguda. En estudos en animais, debe consumirse o 70% do glutatión hepático antes de que se dea [[hepatotoxicidade]]. === Factores de risco === A dose tóxica de paracetamol é moi variable. En adultos, doses únicas por encima de 7,5 g ou 150 mg/kg teñen unha probabilidade razoable de causar hepatotoxicidade. En adultos, doses de máis de 25 gramos son potencialmente letais. Tamén pode darse hepatotoxicidade cando doses pequenas pero múltiples superan ditas cantidades en 24 horas, ou mediante inxesta crónica de pequenas doses. Con todo, a sobredose involuntaria de paracetamol en nenos raramente ten como resultado este tipo de toxicidade. Este feito podería atribuírse en parte ao sistema do citocromo ~~P-450~~P450, inmaturo aínda nos nenos. O consumo excesivo de alcol pode afectar a función [[ril\|renal]] e incrementar a toxicidade do paracetamol. Por esta razón, tras grandes inxestas de alcol recoméndanse outros analxésicos como o [[ibuprofeno]] ou o ácido acetilsalicílico. Algunhas persoas son máis propensas á hepatotoxicidade, mesmo con doses baixas como 4 gramos/día, e as doses letais poden baixar até 6 g/día. O [[xaxún]] é un [[factor de risco]], posiblemente debido á redución das reservas de glutatión do fígado. Está ben documentado que o uso en combinación con inductores do CYP2E1 como a [[isoniazida]] potencia a hepatotoxicidade, aínda que dita relación non está do todo clara.<ref>Crippin JS (1993). "Acetaminophen hepatotoxicity: potentiation by isoniazid". ''Am J Gastroenterol'' '''88''' (4): 590-2. PMID</ref><ref>Nolan CM, Sandblom RE, Thummel KE, Slattery JT, Nelson SD (1994). "Hepatotoxicity associated with acetaminophen usage in patients receiving multiple drug therapy for tuberculose". ''Chest'' '''105''' (2): 408-11. PMID</ref> O [[alcoholismo]], que tamén dá como resultado a produción de CYP2E1, tamén aumenta o risco de hepatotoxicidade do paracetamol.<ref>Zimmerman HJ, Maddrey WC (1995). "Acetaminophen (paracetamol) hepatotoxicity with regular intake of alcol: analysis of instances of therapeutic misadventure". ''Hepatology'' '''22''' (3): 767-73. PMID</ref> O uso en combinación con outros medicamentos que inducen a síntese de [[encima]]s CYP, como os [[antiepilépticos]] ([[carbamazepina]], [[fenitoína]], [[barbitúrico]]s, etc) tamén foron presentados como factores de risco.

Paracetamol: Diferenzas entre revisións