|
[[Ficheiro:IsabellaII.png|miniatura|dereita|300px|Sabela II]]
'''SabelaIsabel II de España ou de Borbón''', nada en [[Madrid]] o [[10 de outubro]] de [[1830]] e finada en [[París]] o [[9 de abril]] de [[1904]], foi raíña de [[España]] dende [[1833]] até [[1868]].
== Traxectoria ==
SabelaIsabel II de España era filla do rei [[Fernando VII]] e da súa cuarta dona, a súa sobriña [[María Cristina de Borbón-Dos Sicilias]], Isabel chegou a o trono o [[29 de setembro]] de [[1833]], despois da morte do seu pai, cando tiña tres anos de idade. O nacemento de Isabel e a chegada ao trono supuxeron o inicio de un longo conflito na familia, pois o seu tío, [[Carlos María Isidro de Borbón]], até entón herdeiro da coroa, non aceptou que Isabel fose nomeada Princesa de Asturias e máis tarde Raíña.
Nos primeiros anos de reinado, cando SabelaIsabel era nena, a súa nai asumiu o trono até [[1840]]. Neste período tivo lugar a Primeira Guerra Carlista ([[1833]] - [[1840]]). Dende 1840 até [[1843]] foi rexente o xeneral Espartero, que finalmente foi obrigado a deixar a rexencia.
Aos trece anos, SabelaIsabel foi declarada maior de idade, e cando cumpriu os 16 anos, o goberno concertou o seu matrimonio co seu primo infante [[Francisco de Asís de Borbón]].
Segundo [[Benito Pérez Galdós]], SabelaIsabel odiaba ao seu marido, que segundo dicían era bisexual ou homosexual. A raíña dixo o seguinte na súa noite de vodas: ''"¿Que le diré de un hombre que llevaba en su camisón encajes como yo?"''. É moi posible que Sabela non tivera ningún fillo con Francisco, senón cos seus diversos amantes, entre eles Enrique Puig Moltó, a quen moitos ven como pai de [[Afonso XII]].
SabelaIsabel tivo outros fillos como Sabela de Borbón e de Borbón, coñecida como ''"La Chata"'', e a infanta Eulalia, moi criticada polas súas ''accións subidas de ton''.
SabelaIsabel, denominada ''A raíña dos tristes destinos'' marchou a [[Francia]] en [[1868]], tralo triunfo da revolución coñecida como ''[[Revolución de 1868|A Gloriosa]]'', e en Francia deixou o trono para darlle paso ao seu fillo [[Afonso XII]].
Isabel viviu até a súa morte en Francia, onde foi testemuña da Primeira República e do reinado e a morte do seu fillo Afonso. Foi soterrada no Mosteiro de El Escorial xunto co seu marido en [[1904]].
[[Ficheiro:Isabella II of Spain in exile.jpg|miniatura|dereita|Isabel II de España]]
SabelaIsabel II reinou durante un período de transición en España. Na etapa na que reinou, moitas colonias españolas de Latinoamérica conseguiron a independencia. Moitas veces os políticos manipulábana, xa que interfería na política da nación.
Modernizou notablemente o país coa construción de liñas de ferrocarril, a apertura de universidades fechadas polo seu pai, etc.
| 