Pompeia: Diferenzas entre revisións

En agosto do ano [[79]] unha erupción do monte Vesubio escureceu o ceo e sepultou a cidade. As únicas crónicas fiábeis do ocorrido foron escritas por [[Plinio o Xove]] nunha carta enviada ao historiador [[Publio Cornelio Tácito]]. Plinio observou desde a súa vila en [[Miseno]] (a 30 km do [[Monte Vesuvio|Vesuvio]]) un estraño fenómeno: Unhaunha grandegran nube escura con forma de piñeiro saíndo do cume do monte. Ao cabo dun tempo, a nube descendeu polas abas do Vesubio e cubriu todo polos arredores, incluíndo o mar.

A súa descrición reflectía o feito de que o Sol foi bloqueado pola erupción e a escuridade reinaba en pleno día. O seu tío [[Plinio o Vello]] partira en varios barcos (Miseno encontrábase frentefronte a Pompeia, ao outro lado da baía) coa intención de investigar o fenómeno. Plinio o Velloe morreu aparentemente porpola asfixia causada polo [[dióxido de carbono]] tras desembarcar.

[[Ficheiro:Herkulaneischer_Meister_002b.jpg|miniatura| As táboas de madeira recobertasrecubertas de cera eran o [[materiais de escrita|material de escrita]] máis habitual.]]

GordasGrosas capas de cinza cubriron as dúas cidades situadas na base da montaña, e os seus nomes e localizacións foron esquecidos. [[Herculano]] foi redescuberta en [[1738]], e Pompeia en [[1748]]. Desde entón, ambas as vilas foron escavadas revelando numerosos edificios intactos, así como pinturas murais. Realmente a descuberta tivo lugar no ano [[1550]], cando o arquitecto Fontana estaba escavando un novo curso para o [[río Sarno]]. Pero houbo que esperar 150 anos antes de que se iniciara unha campaña para desenterrar as cidades. Até esa data, asumíase que Pompeia e Herculano xa se perderan para sempre.

O foro, os baños, moitas casas e algunhas vilas permaneceron nun sorprendente bo estado de conservación. Un hotel de 10001.000 m² foi descuberto a escasa distancia da cidade, e hoxe en día coñécese como "Grande Hotel Murecino".

A cidade ofereceofrece un cadro da vida romana durante o [[século I]]. O momento "inmortalizado" pola erupción evidencia literalmente até o mínimo detalle da vida cotiá. Por exemplo, no chan dunha das casas (a de Sirico), unha famosa inscrición ''Salve, lucru'' ("Benvido, diñeiro"), quizais con intención humorística, móstranos unha sociedade comercial pertencente a dous socios, Sirico e Numiano (aínda que este último ben podería ser un alcuño, xa que ''numus'' significa moeda). Noutras casas abundan os detalles sobre diversos oficios, como os traballadores da lavandaría (''fullones''). "Pintadas" gravadas nas paredes son mostras do latín empregado na rúa.