Amplificador xenético: Diferenzas entre revisións

Os amplificadores poden identificarse con técnicas chamadas de [[trampa de amplificador]] utilizando un xene reporteiro ou indicador ou por análise de secuencias comparativa e [[xenómica]] computacional. En modelos para estudos xenéticos como a mosca ''[[Drosophila melanogaster]]'', por exemplo, pode ser integradointegrarse aleatoriamente no xenoma un reporteiro como o [[xene lacZ|xene ''lacZ'']] utilizando un [[transposón]] [[elemento P]]. Se o xene reporteiro se integra preto dun amplificador, a súa expresión indicará o patrón de expresión dirixido polo amplificador. Así, marcando as moscas polapara a expresión ou actividade do xene lacZ ou a actividade e clonaciónclonando deas secuencias que rodean o sitio de integración pódese identificar a secuencia amplificadora.<ref>{{cite journal |doi=10.1007/BF00188752 |title=Studying Drosophila embryogenesis with P-lacZ enhancer trap lines |year=1992 |last1=Hartenstein |first1=Volker |last2=Jan |first2=Yuh Nung |journal=Roux's Archives of Developmental Biology |volume=201 |issue=4 |pages=194–220}}</ref>

Utilizando unha estratexia de xenómica comparativa, a conservación de secuencias de rexións non codificantes pode ser indicativa da presenza dun amplificador. Alíñanse as secuencias de moitas especies, e identifícanse computacionalmente as rexións conservadas.<ref name="Doisemcdb">{{cite journal |doi=10.1016/j.semcdb.2006.12.014 |title=Enhancer identification through comparative genomics |year=2007 |last1=Visel |first1=Axel |last2=Bristow |first2=James |last3=Pennacchio |first3=Len A. |journal=Seminars in Cell & Developmental Biology |volume=18 |pages=140–152}}</ref> As secuencias identificadas poden despois ser unidas a un indicador ou reporteiro como a [[proteína fluorescente verde]] ou o xene lacZ para determinar o patrón ''[[in vivo]]'' de expresión xénica producida polo amplificador cando se inxecta nun embrión. A expresión do [[ARNm]] do reporteiro pode ser visualizada por medio dunha hibridación ''in situ'', que proporciona unha medida máis directa da actividade do amplificador, xa que non está suxeito ás complexidades da [[síntese de proteínas|tradución]] e [[pregamento de proteínas]]. Aínda que se teñen sinalado moitas evidencias de conservación de secuencia en amplificadores deque interveñen no desenvolvemento críticosen momentos chave, outros traballos indicaron que a función dos amplificadores pode ser conservada con pouca ou ningunha conservación da [[secuencia de ADN|secuencia primaria]]. Por exemplo, os amplificadores ''RET'' nos humanos teñen moi pouca conservación de secuencias con respecto aos do [[peixe cebra]], pero aínda queasí as secuencias de ambas as especies producen patróns de expresión de xenes reporteiros case idénticos aos do peixe cebra.<ref name="Doisemcdb" /> Ademais, poden utilizarse [[algoritmo]]s como TFSEARCH para identificar os sitios de unión de supostos [[factor de transcrición|factores de transcrición]] para caracterizar unha secuencia amplificadora.