Amplificador xenético: Diferenzas entre revisións

===Identificación e caracterización===

 

 

Utilizando unha estratexia de xenómica comparativa, a conservación de secuencias de rexións non codificantes pode ser indicativa dun amplificador. Alíñanse as secuencias de moitas especies, e identifícanse computacionalmente as rexións conservadas.<ref name="Doisemcdb">{{cite journal |doi=10.1016/j.semcdb.2006.12.014 |title=Enhancer identification through comparative genomics |year=2007 |last1=Visel |first1=Axel |last2=Bristow |first2=James |last3=Pennacchio |first3=Len A. |journal=Seminars in Cell & Developmental Biology |volume=18 |pages=140–152}}</ref> As secuencias identificadas poden despois ser unidas a un indicador ou reporteiro como a [[proteína fluorescente verde]] ou o xene lacZ para determinar o patrón ''[[in vivo]]'' de expresión xénica producida polo amplificador cando se inxecta nun embrión. A expresión do [[ARNm]] do reporteiro pode ser visualizada por medio dunha hibridación ''in situ'', que proporciona unha medida máis directa da actividade do amplificador, xa que non está suxeito ás complexidades da [[síntese de proteínas|tradución]] e [[pregamento de proteínas]]. Aínda que se teñen sinalado moitas evidencias de conservación de secuencia en amplificadores de desenvolvemento críticos, outros traballos indicaron que a función dos amplificadores pode ser conservada con pouca ou ningunha conservación da secuencia primaria. Por exemplo, os amplificadores ''RET'' nos humanos teñen moi pouca conservación de secuencias con respecto aos do [[peixe cebra]], aínda que as secuencias de ambas as especies producen patróns de expresión de xenes reporteiros case idénticos aos do peixe cebra.<ref name="Doisemcdb" /> Ademais, poden utilizarse [[algoritmo]]s como TFSEARCH para identificar os sitios de unión de supostos factores de transcrición para caracterizar unha secuencia amplificadora.