|
O '''Sindicato de Oficios Varios de Sada''' naceu no [[1931]] a partir do [[Centro Cultural Obrero]], fundado un ano antes cos fondos aportados polopolos emigrantes sadenses nos [[EUA]]. Estaba federado na [[CNT]]. No [[1932]] contaba cerca de 200 afiliados, a maioría mariñeiros, cifra que se duplicaríaduplicou no [[1936]].
==Directiva==
Á altura do [[1933]] estaba dirixido por [[José Monzo|José Monzo Ríos]] (Presidente), Serafín García (Vicepresidente), José Neira Torrado (Secretario), Adolfo Caamaño (Vicesecretario), Manuel Regueira (Tesoureiro), Manuel Prado (Vicetesoureiro), José Barbeiro (Bibliotecario), Julio Caamaño, Francisco Guitián e Laureano Riveiro (Vocais).
==Actuación sindical e cultural==
Desenvolveu un intenso labor durante todo o período republicano, levando a cabo importantes folgas e diversas accións, encamiñadas á dignificación da clase obreira e ao seu enriquecemento cultural. Desde finais do 1931, e coma se anuncia na totalidade dos números de [[Solidaridad Obrera (1922)|Solidaridad Obrera]] dese período, manterasemantivo un boicot ao café La Terraza, que non permitía a sindicación dos seus empregados. O conflito semellarásemellou amañado en xullo do [[1932]], coa sinatura dun compromiso; mais, por diversas razóns, reavivarasereavivouse no ano seguinte, estendéndose o boicot ao Salón Moderno. No [[1933]] e [[1934]] estalaránestalaron dúas bombas na Terraza e unha no Moderno, que só causaráncausaron desperfectos materiais, pero surtiránprovocaron un gran impacto. Tamén manteríamantivo un importante conflito coa compañáicompañía de tranvías polos mesmos motivos. Asemade, colaborarácolaborou coaco [[Sindicato de Profesiones Varias de Meirás]] desde o 1933 para permitir, na parroquia de [[Meirás, Sada|Meirás]], a ocupación forzosa dunhas fincas por parte dos seus colonos, aos que se lles incrementara drasticamente o aluguer.
No campo ideolóxico, os membros do sindicato prantexabanpropuñan unha loita aberta contra os valores morais impostos pola Igrexa, así coma contra toda forma de poder político e de opresión, e propuñan a emanciapación da muller. Tamén actuaba o sindicato como centro cultural e educativo, e contra o [[1933]] contaba cun Centro de Educación Libertaria. Asemade, organizaríanseorganizarou frecuentes mitins e conferencias e artellaríaseartellou unha biblioteca.
Estivo integrado na [[Federación Comarcal de Sindicatos de Betanzos e Sada]] e, a partir do 1936, na [[Federación Comarcal de Sindicatos de Sada]]. FoiEstivo representado no pleno da [[CRG]] do 1933 en Santiago de Compostela e no da [[CNT]] do 1936 en [[Zaragoza]] por [[José Monzo]].
==Guerra Civil==
Coa sublevación militsarmilitar do [[1936]], seríafoi completamente desartellado, e os seus membros máis significativos haberíansetiveron agocharque agocharse ata seren asasinados (José Neira Torrado, José Cadaveira Guimarey), fuxir cara o exilio (Serafín García) ou sufrir penas de prisión e multas económicas. O seu Presidente, [[José Monzo]], tras dous anos agochado nos emprazamentos máis insólitos, optaríaoptou por se quitar a vida antes de que lla arrebatasen.
==Véxase tamén==
===Bibliografía===
*{{Cita libro |título= O anarquismo na Galiza|nome= Eliseo|apelidos= Fernández|ligazónautor= Eliseo Fernández Fernández|coautores= [[Dionisio Pereira|Pereira, Dionisio]]|ano= 2004|editor= Positivas|localización= Santiago de Compostela|isbn= 84-87783-79-1|páxina= |páxinas= |dataacceso=20 de xullo de 2013 |url=}}
* [[Dionisio Pereira]]: ''A CNT na Galicia (1922-1936)'', Ed. Laiovento, 1994
* [[Dionisio Pereira]], [[Eliseo Fernández Fernández|Eliseo Fernández]]: ''OA anarquismoCNT na Galiza.Galicia Apuntes para unha enciclopedia(1922-1936)'', Ed. PositivasLaiovento, 2004.1994
===Fontes hemerográficas===
* Prensa da época: ''[[Solidaridad Obrera (periódico1922)|Solidaridad Obrera]]'', ''[[Solidaridad]]'', ''[[Brazo y Cerebro]]'', ''[[El Pueblo Gallego]]'', etc.
===Fontes arquivísticas===
* Arquivo do Reino de Galicia - Fondo do Gobirno Civil - G-2552
* Arquivo Municipal de Sada - Libros de Actas
[[Categoría:Sada]]
| 